Ganito ang nangyari,
pagkatapos ng maraming taon pagiging OFW, napagdesisyon kong umuwi na ng
Pilipinas for good, for bad, for average, for love, for care, for lust, etc…
Ganun nga ang nangyari,
nandito na ako sa Pilipinas. Sa una masaya, sempre dami pera eh, dami ipon, Don
Juan! Tapon don, tapon dito. Kalat dito,
kalat don. Bawal magtapon ng basura.
Kaya ganito na ang
nangyayari ngayon, ubos ang ¾ sa pera. Ngayon tipid dito, tipid don. Bawal
magkasakit, lalo na ang magmahal (hey para yan sa mga tambay na wala pang
asawa). Naging typical father na lang at tambay sa bahay, at ilang buwan na
lang ay puwedi nang sumali sa that’s my tambay ng Eat bulaga. Pero masaya,
namiss ko din ito eh, nakakapagod pero masaya, oo masaya. Putangina ang saya!
Maghanap ng trabaho, ah
hindi mag-apply, that’s my shit now. Tanong don, tanong dito. Putanginang
Pilipinas. Kailangan ko ng kaperasong papel para matanggap sa trabaho, yes,
kailangan kong pumasa muna sa Civil Service. Nakalimutan kong nasa Pilipinas
pala ako, ito yung bansa na kailangan maganda ang nakasulat sa resume mo kesa alam
mong gawin, at kahit alam mo na ang trabaho kailangan may papel kang itatapal
sa puwet nila. And yes, kailangan kilala mo ang putanginang boss nila o isa sa
boss nila. Tatanggapin ka hindi dahil sa kung sino ka o dahil sa karunongan mo
kung hindi dahil kilala mo si kuwan, anak ka ni kuwan, kamag-anak ka ni kuwan,
etc... Tawagin na lang natin, REPUBLIKA NG KUWAN ang Pilipinas.
Almost 10 years ako nawala
sa Pilipinas, isang dekada halos, oo, inulit ko lang. Ang hirap pala magbalik
pilipinas, una, wala kang aabotan sa mga kaibigan mo. Syempre, noong umalis ka
ipinagpatuloy nila ang kanilang buhay…na wala ka. Puno na ang dyip ng buhay
nila, gustohin ka man nila isakay, wala ka nang masisingitan pa. Suwerte ka kung
pasabitin ka. GAGO!
Pagtading mo’y hahanapin
mo ang iyong sarili, mag-iisip at magtatanong. Saan nga ba tumigil ang buhay ko noon dito
sa Pilipinas? Oo, kailangan mong hanapin ang dating “ikaw” na iniwan mo dito sa
Pinas para makapagpatuloy ka. Bumalik ka sa nakaraan mo, kailangan mag-umpisa
don sa sitwasyon mo nong bago ka umalis.
Kailangan mo uli hanapin ang sarili mo, ang dating sarili mo. Yes, pang
maalaala uli ang peg mo.
Pero kahit ano mangyari o
nangyari, there’s no place like home.
waahhh , dito ka na pala sa 'Pinas ... welcome back to home sweet home : )
ReplyDeletemahirap talaga dito sa pinas. pero mas mahirap ang malayo sa mga mahal sa buhay. welcome back :)
ReplyDeleteyown, next month ako naman ang sasabak dyan! hehe! kayang kaya natin yan, basta, laging tandaan walang maling desisyon, nasa diskarte at paninindigan lang yan! =)
ReplyDeletenako i feel you, bilang ofw, pero sa ngayon ala pa ko balak mag retire. mahirap talaga sa atin. ang bulok ng sistema no? kaya di tau umaasenso. haist
ReplyDeletenaisip ko...ano kaya mangyayari sa akin pag ako'y umuwi rin...
ReplyDeletehttp://ofwsadisyerto.blogspot.com/