nuffnang

Monday, April 30, 2012

Mahal na araw at araw ng mga puso



"Mahal na araw"

May sarili akong mahal na araw, ito yung araw na naging payapa ang aking isipan at puso, na ikinatuwa ng aking puson at…..auhhmmm...basta, ito din ‘yung araw na hindi lang ang mga tao ang naging saksi sa kaligayahan ko kundi pati mga anghel at ibat ibang nilalang na hindi nakikita ng mga mata. Ito yung araw na natapos gawin ng mga anghel ang palasyo namin sa paraiso. Ang araw na ito ay nung April 25, 2010, ang araw na nag-isang katawan kami ni Heaven.

Makalipas ang 17,544 na oras, 1,052,640 na minuto, at 63,158,400 na segundo na naging saksi ang mga araw at mga buwan pati ang dalawang taon sa pagmamahalan namin ay patuloy parin matatag ang hiwaga ng pag-ibig sa amin dalawa. Inaamin kong may mga pagbabagong nangyari at alam kong may  mga mangyayari pang mga pagbabago sa amin dalawa ni Heaven, pero isa lang ang hindi magagalaw ng panahon sa amin dalawa, ito ay ang dugo ng pag-ibig na nananalaytay sa aming dugo, at habang buhay ito iikot sa amin mga ugat.


"Araw ng mga puso"


Kung ang April 25 ay mahal na araw, ang November 6 naman ay ang araw ng mga puso para sa amin. Hindi ko kilala si Valentine, kaya wala akong pakialam sa February 14 niya, sa kanya lang ‘yon at sa mga taong nananampalataya sa kanyang pag-ibig. May sarili akong pag-ibig at ito’y tunay at wagas din sa paraan alam ko. Kung may ginawa siyang sakripisyo para sa pag-ibig niya, ganun din ako, may mga ginagawang sakripisyo para sa akin pag-ibig.

Isa lang naman ang connect namin sa isa't isa eh, ang nagmahal ng wagas, dakila at tunay. Parehas lang kami, at dahil dyan, I declared that November 6, 2009 is Akoni's Day, charot, ang araw na naging girlfriend ko si Heaven. Ito ang araw na inialay ko sa kanya ang aking pusong suwail at sugatan para paghilomin at paamoin, ito ‘yung araw na tumigil na sa kahahanap ang aking puso sa tunay na pag-ibig dahil natagpuan na niya ito, ito ‘yung araw na umayos  na ang aking isipan, at ito din ‘yung araw na tumahimik pasamantala ang imperyo, bwahahaha este hahaha joke.


dafuq did I just say?


Tuesday, April 24, 2012

Natural BAYAG-RA part 2

Sa pagpapatuloy ng public service ng Akonilandiya, narito ang karugtong ng munting aral para sa lahat ang “Natural Bayag-rararararararaaaaaaaaaaaaaa…” Click mo ito para sa PART 1

Seks, maliban sa love na nararamdaman natin, isa ito sa hiwagang binigay sa atin ng may Kapal, na mahirap maipaliwanag ng science ang hatid nitong kaligayahan sa ating katawan lupa. Kaya naman ito’y dapat natin alagaan at paghusain, pero tulad ng sa pag-ibig, hindi natin ito basta nalang paglaruan o basta nalang kinukuha. Dapat natin ito alagaaan, ingatan o lagyan ng limitasyon at gawin sa legal na paraan, tamang lugar, oras at tao. At higit sa lahat gawin lamang sa partner mo, ayy putek! Kumulog bigla!


Ang dami ko nang shit! Kumuha na ng ball pen at notebook…maglista na, go!


5. Seeds – Ang buto ay nagpapalakas ng “Boto” ng mga kalalakihan, if you know what I mean. Ang pumpkin seeds, sunflower seeds at iba pang seeds ay nakakapagpalakas ng ating SEX DRIVE, babae man o lalake, ibig sabihin ay kung ang takbo mo sa kama ay 60 per minutes magiging 120 per minutes ang bilis mo, hahaha, drag racing na ito. Ang seeds ay nagtataglay ng omega 3 fatty acids at zinc, may important role ito sa pag-regulate sa ating sex hormones levels, kaya todo mo na. Ang pagkain ng kahit isang kutsarang seeds sa araw ay maitataas nito ang level ng testosterone mo para mamayang gabi, oohh yeaaahhh, tutuka ako nito ng isang sako.


6. Strawberry – na-curious ako sa mga taga Baguio City, hahaha, alam na, dahil nagpapaganda ito ng ating sexual performance, ganado palagi sa kama. Ang prutas na ito ay mayaman sa bitamina C, na kilalang nagpapanatiling mataas ang libido sa atin katawan, makatas talaga. Ang pagkain din ng prutas na mayaman sa bitamina C na hindi bababa sa 1,000 mgs ay ma-i-improve nito ang ating sperm at quality nito. Kaya naman pala ang strawberry na ito ang kadalasan ginagamit na stimulant para sa mga lalaki at babae.



7. Banana – Isa pang flavor sa mga condoms, alam na. Nagtataglay ito ng energy na kasing lakas ni lolo Viagra. Mayaman ito sa Vitamin B, na bibigyan ka ng lakas para tumagal ang iyong laban sa kama. Nagpapalakas din ito ng ating sex drive dahil nakakatulong ito sa production ng ating testosterone hormone.



8. Oats – as in Oatstin, lol. Matindi ito mga bata dahil tinataas nito ang energy natin to the highest level, at itutudo na nito ang pagproduce ng testosterone at estrogen para maging ganado at energetic sa kama. Mas matindi ang effect nito kung maglalagay ka ng seeds tulad ng nasabi ko sa taas at dried fruits, tapos lagyan mo ng raisins din, ewan ko lang, siguro bibili na kayo ng bagong kama after the performance.



9. Chili – Lalong magpapaapoy sa iyong gabi. Kilala ito na nagpapalakas o nagpapaganda ng pagdaloy ng dugo sa atin katawan, lahat ng klasing dugo sa atin katawan pagagandahin ang daloy nito at tataas din ang ating libido. Pinapagana din nito ang endorphins natin sa katawan para ma-aroused ng bonggang bonga hanggang sa tumirik ang ating mga mata, LOL.


10. Dark Chocolate – ohhh myyyyy mga diwata ng seks, ito ang paborito kong kinakain, sa umaga, sa tanghali at sa gabi, lol. Hindi lang nito pinapaganda ang mode mo at nagpapawala ng stress kundi nagpapaganda din ito ng ating sex life. May taglay itong phenetylamine, isang chemical na magpaparelaks sa atin at magpapataas ng ating sexual pleasure. Ang taglay nitong serotonin ay magpapagaan ng pakiramdam para sa iyong partner, at magpapalakas ng ating libido.


Mga bata sana ay nasiyahan kayo at nakapagbigay ako ng munting kaalaman para sa buhay seks ninyo. Tandaan lang, walang kwenta ang lahat ng iyan kung walang kasamang responsibilidad at pagmamahal, dapat maging responsible sa lahat ng gagawin, ayyy putek! Kumidlat na, tama na ito.



Friday, April 20, 2012

Tunay na pag-ibig para kay Kris



Ang tagal na nito sa draft ko, ngayon ko lang napansin dahil wala me maisulat, wala lang edit-edit post na ito....bwehehehe



Hello! Ako nga pala si Kris, isa akong multo, wala lang, feel ko lang magkwento sayo ngayon dahil nabobored na ako. Wala me masyado makachicka sa mga kapwa multo ko dahil ayaw nila sa akin, ewan ko sa kanila…kaya, heto ako ngayon, ikaw ang kakausapin ko, nakatayo ako ngayon sa likod mo habang binabasa mo ito. Lingon ka daliiiiiiiiiiiiiii, gaga, syempre hindi mo ko makikita kasi nga multo ako, bwehehehehe, pero binabantayan kita ngayon, inaamoy batok mo parang sarap lang kagatin, joke.

Anyway, wag you matakot dahil hindi naman kita tatakotin eh. Gusto ko lang na may makinig ka sa akin ngayon, feel ko magdrama, kaya steady ka lang dyan kung hindi gugulatin kita, didilaan ko yang batok mo.

Oo nga pala, limang taon na pala akong patay, at limang taon narin pagala-gala ang kaluluwa ko, minsan nagpapakita ako sa mga tao, pero hindi nananakot kundi nagmamahal, ayyy ang taray 'te. Namatay ako nun na hindi man lang nakahanap ng mamahalin o sabihin natin, wala man lang akong nahanap na magmamahal sa akin ng tunay, yung mamahalin ako kung ano ako, kung sino ako and everything. 'yun lang naman ang tangin pangarap ko eh, tunay na pag-ibig.

Hindi matitigil ang kaluluwa ko hanggat sa hindi ko matupad ang pangarap ko na ‘yun. Kaya sa loob ng limang taon, nagpapakita ako sa kung sinu-sinong mga lalake, parang ang landi lang, hehehe, nagpapanggap na tao at nagbabakasali na makaramdam ng kahit kunting tunay na pag-ibig.

May nakilala ako nun na inakala kong siya na, si Aldin. Hindi ako magaling magdescribe ng anyo ng isang tao, maaari kasi na ang gwapo sa akin ay panget sa'yo diba? Anyway, Bandang alas Sais nun  ng gabi nang makita ko si Aldin, naakit ako sa kakisigan niya kaya nagpakita ako. Palabas na siya sa isang gusaling pinapatayo pa lamang, siguro isa siyang engineer o ano, wala din akong alam don.

Nasa kabilang kalye lang ako nun sa tapat ng isang bar habang tinititigan ko siya, biglang hindi na ako makagalaw nung nahuli niya ang aking mga mata na nakatitig sa kanya. Ngumiti siya ng pagkatamis-tamis na ikinatuwa ng puso ko at lahat ng puweding matuwa sa katawan ko.

Nanghina ako nung nakita kong papalapit siya sa akin, hindi ko alam gagawin ko, kaya pinigilan ko nalang ang aking hitad na maglikot. 

"Hi" bati niya sa akin.

"Hello..." sagot ko sa kanya, at sabay nakipagkamay sa akin.

"I am Aldin, you?" tanong niya na nagpakilig sa akin.

"I am Kris..." nahihiya kong sagot sa kanya.

"Tara..." sabi niya sa akin na ikinagulo ng isip ko, pero hindi ko alam kung anong mayroon siya dahil parang kusang sumunod ang katawan ko sa kanya.

Inalalayan niya akong sumakay sa kanyang kotse na kulay pula, my favoite color. Wala kaming imik sa isa't isa, hindi ko alam kung ano ang nasa isip niya. Hinayaan ko nalang siya, wala naman siyang magagawang masama sa akin eh, dahil multo nga ako diba? Hahaha

Niliko niya ang kotse sa isang motel, sa puntong iyon alam ko na kung ano ang gusto niya sa akin. Na-disappointed ako, pero may parte sa akin katawan na gusto ang nangyayari o ang mangyayari palang, oo ako na ang malandi, hehehe, at dahil mahina ako, hinayaan ko ulet siya.

"Dito ka lang ah...kuha lang ako ng kwarto." Sabi niya sa akin sabay ngiti.

Pagkapasok namin sa isang kwarto ay bigla nalang niya akong pinapak ng halik, kung saan-saan na dumadampi ang kanyang mga labi. Hinimas niya ang aking dibdib na ikinakiliti ko, hinigop niya ang aking bibig, ang sarap ng pakiramdam ko sa mga oras na ‘yun.

Naramdaman kong binababa niya ang kanyang kamay papunta sa pagitan ng aking mga hita. Nasa pusod ko na ito nang bigla ko siyang maitulak at dali-dali akong lumabas ng kwarto at naglaho na. Kaluluwa na ulet ako, nakita ko siyang lumabas ng kwarto at sinundan ko siya. Bumaba siya sa reception, nakita kong tinanong ang isang lalake.

"P’re, nakita mo bang lumabas ‘yung babae na kasama ko kanina?" pagtatanong ni Aldin.

"Sir, kayo lang po ang pumasok dito kanina, wala po kayong kasama" sagot sa kanya ng lalake at medyo lumalayo na ako sa lugar na yun.

Matagal pa silang nagtalo nung lalake sa reception. Hindi ko na alam kung ano ang naramdaman ni Aldin pero parang gulat siya sa mga sinasabi ng lalake. Nag-sisi ako, sana hinayaan ko nalang siya, sana hinayaan ko nalang na makapa niya ang aking sandata. Sana hinayaan ko nalang siya na malaman niya na lalake din ako tulad niya. Malay ko, baka siya na ang tatanggap sa akin, diba?

May kakilala ka bang lalake na tatanggap sa akin? Lingon ka nga sandali.


Monday, April 16, 2012

Ang tunay na mga X-MEN




Gulat na nagising si Burnok, hinimas ang kanyang ulo dahil kumikirot ito ng kauti, pinaga pa niya ang kanyang mga mata dahil medyo hindi malinaw ang kanyang paningin. Nang maging malinaw na ang paningin niya'y napaatras siya sa gulat, dahil nasa isang malaking kwarto siya na madaming nakahilirang mga kama, may mga taong nakahiga yung ibang kama naman ay bakante. Kinabahan siya dahil parang isa itong hospital ward, pero maayos naman ito. Pinaglakbay niya ang kanyang paningin sa buong paligid at tinignan isa-isa ang bawat kama na may nakahiga.

Sa 'di kalayuan may naririnig siya ingay ng mga tao, hindi niya malaman kung nag-aaway o ano. Napapaisip si Burnok kung paano siya napunta rito, pinipilit niyang alalahanin ang lahat pero parang malabo ang kanyang isipan. Tuwing pipilitin niyang mag-isip ay halos masigaw na ito sa sakit dahil parang may kakaibang lalabas dito, pinikit nalang niya ang kanyang mga mata at nag-exhale inhale.

"Hoy bata!! Ano ang kaya mong gawin?" sabi ng lalaking matangkad na simi kalbo ang buhok. Nagulat si Burnok dahil hindi niya alam kung ano ang ibig sabihin ng lalaki sa tanong niya. "Pare, mukhang hindi pa ata nito alam kung bakit siya nandito ah, hahahahaha," sabi ng kasama ng lalaking simi kalbo.

"Bakit ako nandito? Sino kayo?" mga tanong ni Burnok na halatang magkahalo ang takot at kaba sa kanya mukha. "Sabi na eh, pero pare sa tingin mo ano kaya ang kayang gawin nito?" Sabi ng kasama ng simi kalbo. "Edi alamin natin!" Sigaw ng simi kalbo sabay tawa na parang demonyo.

"Pare, ako nga pala si Watsi, at ito namang simi kalbo ay si Apsi. Tubig ang kapangyarihan ko, siya naman ay Apoy. Ikaw ano ang kapangyarihan mo?" Sabi ni Watsi na lalong ikinagulat ni Burnok. "Kapangyarihan?" Tulalang wika ni Burnok sa dalawa.

"Pare, lahat ng tao na nandito ay may kanya-kanyang kapangyarihan. Kaya tayo nandito dahil hunili nila tayo, takot sa atin ang mga tao dahil ang tingin sa atin ay mga halimaw, mga abnormal. Dinadala nila dito lahat ng may kapangyarihan para gamotin, oo, para alisin ang kapangyarihan natin." Mahabang salaysay ni Apsi at lalong nalaboan si Burnok.

"Karamihan dito, hindi rin niya maalala kung paano napunta rito.’yung iba'y kusang sinuko ng mga magulang nila dahil takot sila sa mga anak nila, gusto nila itong mawala ang powers nila." Dagdag naman ni Watsi.

"Pero, kaming dalawa lang ang hindi sang-ayon sa kanila. Bakit nila tatanggalin sa atin ang biyayang pinagkaloob sa atin ng kung sino man?" Bulong ni Apsi

"Siguro, bago mo palang nadidiskubre ang kapangyarihan mo noh? Kaya hindi mo pa alam. Pare, kung ako sa'yo pag-aralan mong mapalabas ang powers mo...." sabi ni Watsi at nagpalingon lingon muna bago tinuloy ang sasabihin niya, "Sama ka sa amin dahil tatakas kami, ssshhh...wag ka maingay" bulong niya.

Tumabi sa kanya si Apsi, "Pare, tingnan mo itong daliri ko, titigan mo...magpapalabas ako ng apoy. Watsi magbantay ka dyan, baka may guwardiya." Sabi ni Apsi." Tinitigan nga ni Burnok ang hintuturo ni Apsi at nagulat siya dahil talagang may lumabas na maliit na apoy sa kanyang hintuturo, kaya napaatras ito at napatingin sa dalawa.

"Ano, naniniwala kana sa amin? Ito tingnan mo sa akin, ipo-ipong tubig" Pasikat ni Watsi, at talagang may lumabas na maliit na tubig na ipo-ipo sa kanyang palad, ang bilis ng ikot nito. "Kaya namin ito palakihin pa, ang problema lang ay hindi pa namin kontrolado ang lakas nito. Kapag nakontrol na namin ni pareng Apsi itong kapangyarihan namin, tatakas kami dito, lintek lang ang walang ganti. Gagantihan namin ang mga tao, dahil sa ginagawa nila sa mga tulad natin. Lalo na yung tinatawad nilang Professor X, uunahin ko ang kalbo na 'yun" Sabi ni Watsi at hindi parin makapagsalita si Burnok dahil sa gulat.

"Basta sa ngayon ang isipin mo muna ay kung ano ang kaya mong gawin, kung ano ang powers mo at pag-aralan mo, okay?" Sabi ni Apsi sabay tapik sa balikat nito. "Oo nga pala, kahit ano mangyari, wag na wag mo iinomin ang ibibigay nilang mga gamot sa'yo....ssshhh...pampapigil ng kapangyarihan 'yun. Magkunwari-kunwarian ka nalang na iniinom mo, singit mo lang sa ilalim ng dila mo. Pero kung mahuli ka nila, inomin mo na tapos punta ka agad ng banyo at isuka mo don" Paalala naman ni Watsi sa kanya at napapatango nalang ang ulo ni Burnok.

Umalis na 'yung dalawa at lalong napaisip si Burnok, naramdaman na naman niya ang pagkirot ng kanyang ulo kaya nagrelaks ulit siya. Ilang sandali ay napatitig ito sa kanyang mga kamay. Biglang may pumasok sa kanyang isipan, bigla niyang naalala ang kanyang pamilya, ang nanay at tatay niya pati na ang kapatid niya, kaya napayuko ang ulo nito sabay buhos ng kanya luha. "Mommy, ayaw ko dito" Hagulgol ni Burnok. Ang hindi niya alam, narinig siya ng isang gwardiya.

"Ayaw mo rito? Simple lang naman gagawin mo eh, magpagamot ka, kapag gumaling ka, makakasama mo na ang pamilya mo, 'wag ka makinig sa dalawang iyon, hahaha" Sabi ng bantay at umalis na ito na natatawa. "Ayaw ko ng kapangyarihan, ayaw ko ng ganito, gusto ko sa pamilya ko, magpapagaling ako, magpapagamot ako, gagaling ako, gagaling ako, gagaling ako, gagaling ako...." Parang siraulong paulit-ulit niyang sinasabi.

Dumaan na ang maraming araw, si Burnok ay naging mabait at masunorin sa mga tao sa institution na 'yun. Maging normal na tao ang pinili niya, dahil gusto niyang makasama ang kanyang pamilya, kaya kung ano man ang sabihin nila sa kanya ay sinusunod niya, kahit anong gamot ang ipainom nila sa kanya ay iniinom niya. Nagtiwala nalang siya sa mga taong hindi niya kilala na nag-aalaga sa kanila sa lugar na 'yun.

Isang araw nilapitan ule siya ni Apsi at Watsi na galit-galit ang dalawa. "Tarantado ka Burnok, pinili mo maging normal na tao, pinanganak kang may kapangyarihan, tsk pero sayang ka dahil mas ginusto mo ang maging normal na tao na walang ginawa sa mga tulad natin kundi ang apihin, insultohin, katakotan at maliitin." Sabi ni Apsi na akmang gagamitin ang kapangyarihan kay Burnok, pero napigilan ito ni Watsi. "Huwag Apsi, maraming bantay, mabibisto tayo na may kapangyarihan pa tayo at lumalakas lalo ito, masisira ang plano natin. Hayaan mo na ang mangmang na 'yan" Pagpipigil ni Watsi sa kanyang kasama. "Ito tandaan mo Burnok, kapag gumaling ka, mawawala ang kung ano man kapangyarihan mo sa katawan mo, magiging normal kang tao, at paglabas namin dito, ikaw ang una namin pupuntahan at pinapangako ko, lulunorin kita sa kapangyarihan ko" Sabi ni Aps at tumalikod na ang dalawa.

Hindi naging hadlang kay Burnok ang pagbabanta ni Apsi at Watsi sa kanya, dahil ang importante sa kanya ay makasama ang kanyang mga magulang kahit ikamatay pa niya, kaya naging inspiration niya ang kanyang mga magulang upang lalong magpagamot.

Makalipas ang dalawang taon at limang buwan na pagpapagamot, gumaling nga si Burnok kaya ganun nalang ang tuwa nito. "Wala na akong kapangyarihan" Natatawang bulong niya sa kanyang sarili. Nakangiti siya sa kanyang kama, maaliwalas ang kanyang mukha. "Haayyy Diyos ko, maraming salamat po, magaling na ako" Pasasalamat niya sa may kapal.

Habang naglalakad siya palabas ay nadaanan niya si Apsi at Watsi na sobrang talim ng tingin nito sa kanya, kaya nalungkot Burnok. "Tandaan mo ang sinabi namin sa iyo noon Burnok, hindi kami nagbibiro" Banta ulet ni Apsi sa kanya. Tumigil muna si Burnok sa kanilang harapan, hinawakan nito ang kamay ni Apsi na nakakapit sa rehas, "Mga kaibigan, dadalawin ko kayo next week para ipaliwanag ang lahat sa inyo kung bakit ito ang pinili ko. Masaya ako ngayon, dahil magaling na ako at makakasama ko na muli ang mga magulang ko" Sabi ni Burnok at tumalikod na galit parin si Apsi at Watsi sa kanya.

Samantala, sa waiting area ng gusali naghihintay ang mga magulang ni Burnok at excited na silang makita muli ang kanilang anak.

Ilang sandali ay nakadinig na ng sigaw ang dalawang matanda. "Mommmmyyyyyyyyyy...dadddyyyyyyyyy, hahahahha, namiss ko kayo" Sigaw ni Burnok at napaluha ang dalawang matanda. Hinagkan nila ng mahigpit ang kanilang anak, "Anak ko, sobrang namiss kita, sobrang namiss ka namin. Salamat sa Diyos at magaling kana, mahal na mahal ka namin anak ko" Sabi ng kanyang nanay na hindi na napigilan umiyak at napapatapik nalang ang kanyang tatay sa kanyang balikat dahil sa pagpipigil nito ng kanyang luha. "Mommy si Bhon, ang kapatid ko nasaan na siya?" Tanong ni Burnok sa kanyang nanay. "Nandon siya sa sasakyan, hinihintay ka" sabi ng nanay niya na lumuluha parin.

"Dad, maraming salamat" sabi ni Burnok at tuluyan nang tumulo ang mga luha ng matanda, niyakap ng mahigpit ang kanyang anak.

Nasa labas na sila, napalingon si Burnok sa gusali na pinaggalingan niya, naalala niya ang kayang dalawang kaibigan kaya nalungkot ito, "Haayyyy...babalikan ko kayo, pangako. Magpapagamot din kayo" Bulong niya.

Sa dikalayuan, nakita ni Burnok ang kapatid niya, tumatakbo ito papunta sa kanila na bakas sa kanyang mukha ang pananabik sa kanyang kuya. "Kuyaaaaaaa...." Sigaw ng pitong taon niyang kapatid na si Bhon, niyakap ng mahigpit ang kanyang kuya Burnok. "Kuya, 'wag kana umalis, wala ako kalaro" iyak ng kanyang kapatid. Lumuhod si Burnok sa harapan ng kanyang kapatid, "Bhon, hindi na ako aalis, pangako ko 'yan sayo, magaling na ako" Paliwanag ni Burnok sa bunsong kapatid at tumayo na ito at muling nilingon ang gusali.

Naglalakad na sila papunta kung saan nakaparada ang kanilang sasakyan, napalingon ang bunsong kapatid ni Burnok sa pinanggalingan ng kanyang kuya, at binasa nito ang nakasulat sa gusali. "Professor X Mental Hospital" Mahinang basa ng batang paslit at napatingin sa kanya ang kanyang kuya Burnok, sabay tingin din sa gusali, "Haayy Muntik na....salamat at hindi ako natuloyan maging baliw"




Wednesday, April 11, 2012

Dear Xerex



Dear Xerex,

Bago ang lahat ay gusto ko muna itanong sa'yo kung lalakero kaba o babaero? Hindi ko inabutan ang kasikatan mo, o siguro inabotan pero hindi kita pansin. Sumulat ako ngayon dahil sa wala akong magawa, nalilibog ako sa madaling salita.

Itago niyo pala ako sa pangalan Trisha, opo, babae po ako, 26 years old na po ako at may asawa na. Sumulat ako para ibahagi sa lahat ang kakaibang sex experience ko sa aking asawa, itago niyo nalang siya sa pangalan Trese, oo parang demonyo lang, demonyo sa kalibogan, hehehe, pero I love it.

Limang taon na po kami nagsasama ng aking asawa, at masasabi ko po na hanggang ngayon ay hindi parin nagbabago ang kanyang bangis sa kama. Pero hindi po 'yan ang kwento ko sa inyo ngayon, kundi sa kakaibang trip niya sa pakikipagtalik.

Maeksperimento po siya pagdating sa pakikipagtalik sa akin at adventurous po siya. Kahit saan siya po abotan ng kanyang libog ay gusto niyang magparaos sa akin, pero hindi naman po ako nagrereklamo, sa totoo lang po ay gusto ko 'yun. Kakaiba kasi ang mga ganun, hehehe, ako na.

Mahilig din po siya sa mga surprise attacks, I mean kapag sa bahay po kami, dapat lagi akong nakahanda, dahil kahit ano ginawa ko ay bigla nalang niya ako papatungan at 'yun na, maghahalo na ang katas ng kaligayahan, hhehehehe.

Kahit po namamalantsa ako o naglalaba, nanonood ng telebisyon, kumakain, nagmamanicure, o kahit na nagsugagkalfdkaoer adfjasd mkfsdal;fak                   fddddddddddddddddddcaxc er222224643678
lhjjkll
rwrfeeeeeew.lp                      jjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjty       qqqqqq234235 n7j9859p07'/[]9
_9      HJTYUETI8#fggge#^
]-9
Fl;sd'afl;t\hy/\r]t./;                                            DSFADSRasdewr452480@#$%6u;
mk>GH?g 
u,fli                                                   #$$$$$$$$&*658o789ghjsgarerFAYSRJJ
iutlt]q572453

haaaayy....nakakapagod.

Hindi ko na po nagawang taposin ang kwento, kayo na bahala, gets ninyo naman siguro.


Erex



Monday, April 9, 2012

Judging...


Muli, ito ay pananaw lamaang at sariling opinyon lang, kaya puweding kontrahin o gagohin o kahit anong trip mo sa buhay. Oo nga pala, galing ulit ito kay kapitanbola.tumblr.com, hahaha, tinatamad parin ako magsulat. Natutuwa lang ako ngayon sa mga binabasa kong Novels, ayyiihhheeeee, nakakakilig kasi, LOL. Taposin ko muna lahat ng ito bago magsulat muli at magblog hop.





Ayun sa larawan, parang ang pinapakita ay huwag daw natin dapat husgahan ang isang tao ayun sa hitsura nito o pananamit.

Pero putangina, ang suot niya ay pang adik, diba? kung baga ay suot niya ang uniform ng mga adik, siyempre automatic iisipin mo ay adik siya. Alangan na may isang tao na naka-uniform na pang pulis tapos iisipin mo na doctor siya? Shit yun diba?

Ganun yun, kung ayaw mong mahusgahan na pokpok ka o malandi ka, wag kang magsuot ng uniform ng mga pokpok o ng mga malalandi. Kung ayaw mong mahusgahan na adik ka, wag kang magsuot ng uniform (pananamit) ng mga adik, ganun lang ang shit sa buhay na ito.



Wednesday, April 4, 2012

THINK NEGATIVE



Hanggang ngayon tinatamad parin ako magsulat kahit mayroon naman nakahain na mga topic sa draft ko, kaya para may ma-post lang nagkopya ako ng blog sa tumblr ni Kapitan Bola. http://kapitanbola.tumblr.com/


Warning ko lang, may mga salita na baka hindi mo magustohan. Ito'y pananaw lamang niya, kaya puwedi ninyo gagohin at kontrahin.



Kapag may problema ka, THINK POSITIVE daw.Kapag may gagawin kang desisyon, THINK POSITIVE daw.At kung anu-ano pang shitness  daw na dapat think positive ka palagi.

Sa palagay ko ang kakaisip natin ng “positive” sa mga desisyon natin o ginagawa ang lalong magpapahamak sa atin. Parang magiging komportable tayo, hindi mag-aalala na baka hindi maayos ang resulta, kasi nga think positive diba?

So, ang nangyayari kapag hindi nakuha ang “think positive” na ito, sobrang depressions ang nangyayari na minsan nagiging sanhi ng pagpapatiwakal. Kung positive kasi ang iisipin, parang sure na sure kana eh, aasa ka don, parang kahit ano mangyari magtatagumpay ka, ganun, at kung anu-ano pang putangina.

Sa negative, parang “Challenge accepted”, iniisip mo na hindi ka magtatagumpay sa target mo, kaya mag-iisip ka ng back up plans parang pang resbak, diba? Kung hindi ka magtatagumpay, ayos lang, tanggap mo, dahil expected mo na ‘yun eh.

Halimbawa, sa pag-aapply ng trabaho o exams:

Think positive

After ng interview mo at dahil think positive ka, magiging kampante ka na papasa ka kasi nga think positive diba? So, kapag nalaman mong hindi ka pala pumasa, lusaw ang "think positive" mo sa utak mo at kakainin ka ng buhay, mahihiya ka sa sarili mo, madedepressed ka, para kang binasted ng sampung beses ng nililigawan mo, hindi mo kakayanin dahil nga umasa ka eh, babagsak ang tiwala mo sa sarili mo, ang self esteem mo at kung anu-ano pang kaputanginahan mo sa buhay. Mahihirapan ka ulet mag-isip ng “Positive” dahil sa una palang sablay kana.

Think negative

After ng interview, hindi kana aasa, iisipin mo na “Hayy bagsak ako don, hindi ako tatanggapin ng putanginang iyon.” So, ang gagawin mo ay hahanap ulet ng iba pang alternative ways para makahanap ng ibang maaapplyan. Gagawa ka ng mga back up plans once na malaman mong hindi ka pumasa sa interview. Ang maganda sa think negative ay sobra pa sa orgasm ang mararamdaman mo kapag nagtagumpay ka, multiple orgasm na parang mamatay ka sa sobrang sarap. Parang iisipin at mararamadam mo na “Putangina, hindi ko akalain pumasa ako! Ang galing ko pala.” Ganun, parang mas lalakas ang puwersa ng tiwala mo sa sarili mo sa huli.

Ang huling resulta ang mahalaga sa putanginan buhay na ito.