nuffnang

Wednesday, November 30, 2011

Namimiss kita, pero hindi ako magbabalik sa'yo.








Minsan tayo'y naging malapit sa isa't-isa, 
naging karamay sa malamig at malibog na gabi.
Mahigit sampung taon nagkasama, 
naging saksi sa bawat lungkot at hinagpis sa mundo. 
Yosi, kamusta kana?
Ako ngayon ay malaya na sa'yo,
Namimiss kita, 
Pero hindi ako magbabalik sa'yo.


Monday, November 28, 2011

Kwentong Akonilandiya: Taong LOBO



Isang gabi, kalibogan at kabilogan na naman ng buwan, tahimik ang buong paligid. Tumatangis na pagtakbo si Julio, naghahanap ng lugar na pagtataguan, dahil oras na naman ng kanyang pagpapalit anyo. 35 anyos na si Julio, pero hindi parin niya lubos matanggap ang sumpang nangyayari sa kanya. Hindi niya matanggap na sa dami ng sumpa sa earth ay pagiging taong lobo pa ang nakuha niya, puwedi naman siya maging bampira, tikbalang, aswang, pulitiko, guwapo, o kahit fungi, wag lang taong lobo.

Sa kanyang pagtakbo, huminto muna siya sandali dahil napagod, tapos tumakbo ulet at nakakita siya ng bakanteng lote sa likod ng malaking bahay ni lolo Juanito. Pinunas ang kanyang mga luha at inakyat ang pader, tumalon sa loob. Naghanap ng mapagkukublihan, may nakitang maliit na bahay, bago, mukhang pinapatayo palang, patakbong pumasok siya sa loob, tama nga ang narrator pinapatayo palang ang bahay dahil hindi pa ‘to tapos, wala pang bubong kaya diretso ang liwanag ng buwan sa loob na lalong ikinataranta si Julio.

Gusto niyang tumambling sana pero hindi siya marunong kaya napaluhod nalang siya, nakakamao ang dalawang kamay sa sahig, at nag ngitngit ang mga ngipin na halos mawasak na ang mga ito dahil sa sama ng nararamdaman. Nag-iinit na ang kanyang katawan “Shiitttttt!!!!!” Sigaw niya at sabay hawak sa kanyang ulo sa taas, unti-unting umiinit na ang kanyang katawan, pa-isa-isa ang kanyang hininga, pakiramdam niya ay sasabog na ang kanyang ulo sa taas, halos parang luluwa na ang kanyang mga mata, hanggang sa tumirik na ang kanyang mga mata....

”Aaaaaaaaahhh………oooooohhhh………….yeeaaahhhh,……oooooh..my…goooood..ayyaaannnnn……naaaaaaaaaa” Sigaw na kumawala mula sa kanyang bibig.

Gulat na nagising si lolo Juanito, “Panaginip ba ‘yon? Usal nito sa sarili, “Siguro nga, panaginip lang” Pagpapakalma sa sarili. Nakaramdam siya ng pagkauhaw, bumangon siya at kumuha ng malamig na tubig mula sa maliit na refrigerator sa loob ng kanyang malawak na kwarto.

Lumabas siya ng kwarto at pumunta sa may balcony, tanaw niya ang munting bahay na kanyang pinapagawa, ‘yong sinasabi kanina ng narrator na hindi pa tapos. Pinikit ni lolo Juanito ang kanyang mga mata, huminga ng malalim saka ininum ang dalang tubig, naramdaman niyang kumalat ang lamig sa ibang parte ng kanyang katawan gawa ng kanyang ininum, kinilig siya, bbbbrrrrrrrrrrrrrr.

Papasok na sana siya, ayy sorry nakalimutan ng narrator na padilatin siya. Dinilat niya ang kanyang mga mata at nang akmang papasok na sana biglang may nakitang lumilipad na lobo, nagtaka siya dahil galing ito sa kanyang maliit na bahay na pinapagawa, sinundan niya ito ng tingin at pinagmasdan, nangiti siya dahil lalong pinaganda ng lobo na kulay pula ang kagandahan ng bilog na bilog na buwan. Natawa pa siya nang matapat ang pulang lobo sa gitna ng bilog na bilog na buwan, hindi niya alam kung anu ang iisipin niya, isang siopao na may pulang dot sa gitna o isang soso na may namumulang nipple, kayo ano sa tingin niyo?

Nanumbalik tuloy sa kanyang alaala ang kanyang kabataan, lalo na ang kanyang paboritong kanta nun.

Ako ay may lobo
Lumipad sa langit
'Di ko na nakita
Pumtok na pala

Sayang ang pera ko
Binili ng lobo
Sa pagkain sana
Nabusog pa ako

Bumalik na siya ng kanyang kwarto habang kumakanta at natulog na may ngiti sa kanyang mukha. Samantala ang taong lobo ay patuloy sa paglipad sa langit, 'di ko na nakita, at 'di ko rin alam kung pumutok na.


Saturday, November 26, 2011

Ang alamat ng BIGOTE



Isang araw masayang nagpaalam si Akoni sa kanyang ate dahil aakyat siya ng ligaw kay Pokwang.



Akoni: 'te alis na ako, wish me luck. Sana sagotin ako ni Pokwang, palagay mo 'te?

Ate: Good luck lil bro, kaya mo 'yan...sa pogi mong 'yan?? Naku....laglag panty ni Pokwang pag nakita ka, maglalaway un pati...

Akoni: Alin po maglalaway??

Ate: Tado!! Ang bibig niya maglalaway....tarantado, umalis kana.

Akoni: Linawin mo kasi 'te...

Akoni: Chocolate check, flowers check, pormal malaking check. Okay, let's go!


Makalipas ang limang oras at limang minuto, dumating si Akoni na matamlay....



Ate: Ohh....lil bro, anong nangyari? Daig mo pa ang natalong pulitiko sa eleksyon ah. Kamusta panliligaw mo?

Akoni: Bigo 'te!


The End




Friday, November 25, 2011

Ang alamat ng DURIAN



Nung unang panahon may dalawang magkaibigan, si DURI (hindi siya kapatid ni DORA) at si Ian ( hindi de leon ang aplyedo).

Isang gabi, naglalakad ang dalawang magkaibigan sa gitna ng kagubatan nang may marinig silang bumagsak sa lupa,

napatigil sila bigla.

IAN: DURI (pinigil niya ang paglalakad ng kaibigan)

 DURI: IAN? ( nilingon ang kaibigan)

IAN: Narinig mo ‘yon? parang may bumagsak galing sa langit…

DURI: Oo narinig ko at naamoy ko pa.

IAN: Ha? Anong naamoy mo pa?

DURI: Magtanggal ka nga ng tutuli para lumakas naman ang pang-amoy mo.

IAN: Ano naman connect ng tutuli ko sa pang-amoy ko?

DURI: Wala lang, parang BOY PICK-UP lang, hahaha.

IAN: Gago! Ano kaya ‘yon?

DURI: Hanapin natin, baka UFO or alien….baka si KOKEY.

IAN: Ha? Sinong kokey?

DURI: Si Kokey, ung kamukha ni Jose De Venecia (click), manood ka kasi ng current events.

 IAN: Hahahahahaha…tarantado ka, masama ‘yan ginagawa mo, ipapasuntok kita kay PACMAN.

 DURI: ULOL!! Ayos lang, huwag mo lang ako ipapasipa sa nanay niya, (click)

IAN: Hahahaha…puro ka katarantadohan, halika nga alamin natin kung anu ung bumagsak na ‘yon.

DURI: Let’s go!!

IAN: Huling makahanap, susuntokin ang ilong.

DURI: Go!!

Nag-unahan silang dalawa sa pagtakbo hanggang sa biglang may nasipa si DURI…

DURI: Arraaaaaaaaaaaayyyyyyyyyy!!!!!!!!!!!

IAN: DURIIIIIIIIII…………napaano ka?!!!

DURI: IIAAAANNN.....

Pinuntahan ni Ian ang kaibigan si Duri...

IAN: oohh bakit??!!

DURI: Kasi P*t*ng INANG durian na ‘to, nasipa ko!!!!!!!!



Reaction: huh?



Wednesday, November 23, 2011

Hustisya


Pinag-uustos ng hari ng Akonilandiya na mag-alay ng kunting oras para ipagdasal ang mga biktima sa Maguindanao Massacre. November 23, 2009, dalawang taon na po, dalawang taon na po sinusunog sa imperno ang kaluluwa ng mga demonyong may gawa noon.

Alam kong bawal ipagdasal ang kamatayan ng isang tao, pero dahil sabi nga nila, there's always an exception to the rule (hindi ako sigurado kung tama 'yan, wag ka na pumalag dyan, tatamaan ka sa akin), pinagdadasal ko ngayon, ngayon mismo sa kinauupoan ko habang nagkakape at nagtitipa na sana ay mamatay na ang mga salarin sa kademonyohan na 'yun, dahil excited na si Satanas sa kanila.

Hindi sapat sa kanila ang parusa ng tao, ang parusa lang ng DIYOS ang nararapat sa kanila. MAMATAY NA KAYO MGA HAYOP KAYO!

HUSTISYA PARA SA MGA BIKTIMA




galing dito ang litrato

Monday, November 21, 2011

Ang alamat ng "Natutulog sa pansitan"



Isang araw nagkita ang mag bestfriend

BEST: Pare, kamusta kana?

FRIEND: Ayos lang p’re, ikaw?

BEST: Ayos naman, Pulis na ako ‘tol…

FRIEND: Talaga? ako din eh..

PULIS: Wow, tingnan mo nga naman…

LISPU: Tara inum tayo!

PULIS: Let’s go!!


Inumaga na sila…


PULIS: fare, lashing na ako, hik…hindi ko na kaya umuwi…umiikoott na ang mundooooww, vilogg telagaaa.

LISPU: Ako din pare…hanap tayo ng matutulogan

PULIS: Fareh…whuulaahh na akhong feraah…

LISPU: bakit pare, hindi ka ba makatulog kapag wala kang pera?

PULIS: he-he-he…gago! Hhhwulaa taayoo…pamvayad sa hhuuootel o kahyeet saan…hik

LISPU: pare, pare, pare, pulis ka ba talaga? Hindi natin kailangan ng pera o hotel para matulog.

PULIS: ha? Eh zzaann thaayoo mastutulog?

LISPU: Sa pansitan…hahahaha

PULIS: hahahaha..hanggaling mo talaga pareee…viliv na me saahiyo.

LISPU: Ako pa?!!!


PULIS: Shhige..ayuuunn…may pansitan don, tulog na tayo.

LISPU: Tara, matulog tayo sa pansitan…

PULIS: Let’s go!


Mula nun laging wagas ang kanilang gabi....doon na rin nagsimula ang pagtulog ng mga pulis sa pansitan at hanggang sa maging tradisyon na nila 'yon, at gawin sa gabi man o sa umaga.



Sunday, November 20, 2011

Ako'y nilandi niya


Nakita mo 'yan? Sa wakas, isa na ako sa mga dumadotcom na blogger. Isa na ako sa mga natutuwa dahil nakakuha ng libreng domain, LOL.

Napanalunan ko 'yan sa pakontes ni BINO ng DAMUHAN, akalain mo 'yown? Syempre, ako'y lubos na nagagalak dahil sa isa ako (dalawa kami) sa napili ng mahiwagang random.org, hindi ko akalain na mahuhugot nito ang pangalan aketch.

Buweno, sa ngalan ng aking kaharian at nang akin nasasakopan, gusto kong magpasalamat kay BINO. Maraming salamat parekoy, dahil binigyan mo ko ng isa pang dahilan para magpatuloy sa pagbablog, hehehe, itong mga nakaraan araw kasi parang natatamod na ako magblog, at dahil dito nagkaroon ako ng panibago at kakaibang enerhiya sa katawan upang ipagpatuloy ang mga pinaglalaban ko sa buhay, lalo na ang hangarin ng aking kaharian na gulohin ang matitino ninyong mga utak. MABUHAY ka BINO!!!

Hohonga falah,

May I have your attention please? 'yong mga natanggal sa blogroll ko please stand up, I repeat 'yong mga natanggap sa blogroll ko please stand up, may problema lang. May mga natanggal kasi, kaya pakisabi po kung wala kayo sa blogroll ko, at syempre check niyo din blogroll niyo baka wolo 'ko. THANKS


Saturday, November 19, 2011

CRAZY-EL part 3



Naalala niyo pa ba ung kwento ko tungkol sa isang friend ko? Hindi? Ako rin eh, hehehe…tara let’s go tayo dito at dito para maalala natin siya.

Ayun naaalala ko na siya, siya ‘yong tatanga-tanga sa pag-ibig na kaibigan ko na nilalandi na ang lahat at ako lang ang hindi magawang landiin. Siya ung babae na nabaliw sa Virtual Boyfriend niya hanggang sa nagkaletche-letche na ang puso niya sa kanya ay hindi parin nito natikman ang magandang ABS nito.

Natuwa ako nung ibalita niya sa akin na hiwalay (na naman) daw sila ng VBY niya, sabi ko, sa wakas natauhan din ang baliw na ito, at naisip ko na baka pagbigyan na niya ako, baka landiin na niya ako this time, pero NOOOOOOOO, hindi nangyari yown sa halip ay nakahanap agad siya ng lalakeng lalandiin at lalandi sa kanya.

Napakasakit kuya Eddie, pero dahil good friend ako, kailangan ko maging masaya para sa kanya na walang pag-iimbot. Pinagdasal ko nalang na sana ‘yon na ang lalakeng magpapalimot sa kanya sa VBY niya. Sobrang minahal kasi niya ang VBY niya, luko-luko kasi ung lalake na ‘yon kaya nagkaluka-luka na din siya sa kanya. Ilang ulet nangako sa akin na kakalimutan na daw niya ang VBY niya, pero Nooooooooo, lagi parin ito affected sa mga drama churvaness eklabness ng lalake.

Ang huling sumbong niya sa akin ay naka-move on na daw siya, may iba na daw nagpapatibok ng puso at puson niya, pero….may asawa at anak ang bagong boylet niya. Ayos lang naman, ang importante mahal ka ng lalake, sabi ko sa kanya. Pero nag-doubt ako sa lalake, sa isip ko another pain na naman ito sa puso ng kaibigan ko kung sakali. Pero sabi niya masaya siya eh, masaya daw sila, kaya hinahayan ko nalang siya magpakabaliw sa kalibogan nararamdanan nila sa isa’t isa. Pinayoan ko nalang siya na mag-research about sa guy na un, kung bakit nagkahiwalay sila ng ex-wife niya, baka kako tarantado ang lalake, pero ewan ko lang kung ginawa niya un, masaya siya eh, bakit naman magreresearch pa, diba?

Nagkita kami nung magbakasyon ako, nakita ko nga masaya siya, kasi putak ng putak, ganun yun pagmasaya, ang daming shit, ang daming kwento tungkol sa boylet niya. Nakahinga me ng maluwag, sa wakas masaya na ang love life ng kaibigan ko, at ang maganda pa don, totoo na, may nahahaplos na siyang totoong abs.

Nung pabalik na ako dito sa saudi, binalita niya sa akin na mag-aabroad na rin daw siya, gusto daw niya nang pagbabago sa buhay niya. Ganun nga ang nangyari, nasa UAE na siya ngayon, pero nalungkot me, kasi wala na me utosan sa manila, wala na me alalay, wala na me atsay, siya kasi pinapaasekaso ko sa mga probs ko sa pinas, LOL.

Anyway, makulet ang babae na ‘yan, itong mga nakaraang araw, lagi ako kinukulet na gawan ko daw ng ending ‘yng naunang kwento na sinulat ko tungkol sa kanya. Kaya ito gagawaan ko nalang ng ending ang story niya para matigil na siya, my friend this is for you, THE END.


Itutuloy….


Wednesday, November 16, 2011

Katotohanan: Dalawang beses tayo pinanganak at nanganganak din ang mga lalake


RATED MP: Matinding Pang-unawa sa may akda ay kailangan, please.



"Isang beses ka lang ipapanganak/ipinanganak...." Siguro lahat tayo ay narinig na 'yan o nasabi na, diba? Pero ngayon araw na ito, napaisip ako, talaga bang isang beses lang tayo ipinanganak? Parang may hindi tayo nalalaman ehg, diba? Kaya inaayos ko ang aking pagkakaupo, ininom ang aking mga gamot at nag-puffed ng inhaler ko, ipinikit ang aking mga mata, huminga ng malalim at unti-unting pinakawalan ang hangin sa akin bibig, at nag-isip, nang matindi.

Pagkaraan ng isang minuto, grabe heaven ang feelings. Naisip ko na at napatunayan na hindi tayo isang beses lang niluwal, oo dalawang beses tayo niluwal, promise!

Una tayo niluwal ng atin mga tatay, mula sa (censored) ng atin mga tatay, diba? Una muna tayo niluwal sa loob ng atin mga Ina. Sa madaling salita, una tayong pinanganak ng atin mga tatay bago tayo pinanganak o niluwal ng atin mga Ina, anlabo ng paliwanag? Sige lang nagmamadali kasi me bago mawala ang tama ng mga gamot.

Sa totoo lang hindi lang naman ang mga babae ang nanganganak eh, pati narin kaming mga lalake, halos araw-araw pa nga nanganganak kami eh, mayroon nanganganak sa kubeta, sa kama, sa loob medyas, sa loob plastic, sa tonsil, sa loob ng aparador, sa parking lot, sa loob ng sinehan, sa palad, sa mukha at kung saan2x pang trip ng mga lalake na magluwal.

Pinagkaibahan lang naman ng panganganak ng mga lalake sa mga babae ay masarap manganak ang mga lalake, napakasarap, sa mga babae naman ay imperno, napakasakit daw. Kaya kahit nanganganak din ang mga lalake, dapat pabor parin ng 3 beses ang pagmamahal ng mga anak sa mga ina, kasi hindi nag-enjoyed ang mga mudra natin nung pinapanganak tayo.

Ito nga pala picture ko nung pinanganak ako ng tatay ko, ang kyut-kyut ko lang dito, grabe ohmaygasshhhh!



Sa totoo lang ulet, lamang ang mga lalake sa mga babae (sa panganganak). Dahil ang mga lalake madami ang niluluwal, as in madaming madaming madami, milyones sa dami. Kaso, dahil sa limitado lang ang kakayahan ng mga babae sa panganganak, kunti lang ang nabubuhay.

Ito ang picture naman kasama ko ang mga kapatid ko, masaya kami dito, nag-uunahan kami kung sino ang unang makapasok sa liwanag, guess what? Ako ang nagwagi...hehehe..haaayy I miss them so much.




Sa palagay ko maaari din matawag na ina ang mga lalake.




Unang picture mula dito
Pangalawang picture mula dito
Click mo kung gusto mo malaman ang history mo sa loob....

Monday, November 14, 2011

Kwentong Akonilandiya: Happy ending




Nung unang panahon sa bagahi ng kaharian Akonilandiya, may isang datu na ubod ng panget pero may ginintuan puso naman ito. Walang asawa ang datu, hindi dahil sa walang nagkakagusto sa kanya, sa katunayan nga ay lahat ng mga kababaihan sa kanyang nasasakopan ay gustong gusto siya at mahal siya dahil sa ugali nito, pero ayaw niya, dahil nahihiya siya sa mga magaganda. Dahil sa pagiging patas niya, feeling niya tuloy ay hindi siya magiging patas sa sinumang magandang babae sa kanyang kaharian kung ito ay kanyang papakasalan. Kaya  isang panget na may mabuting ugali din ang gusto niyang makaisang labi at dibdib at toootttooottt…

Isang araw, sa paglilibot ng datu sa kanyang nasasakopan, may nakita siyang babae na ubod din ng panget tulad niya, pero hindi siya sigurado kung mabait ito at mabuting tao. Para malaman niya 'yon, pinag-utos niya na alamin nila ang babaeng panget kung mabuting tao ito, dahil atat na atat na siyang mag-asawa, pagod na pagod na kasi siya mag-isa, anlaki na ng muscles sa kanang kamay niya, at madalas na mag-cramp ang kanyang paa.

Nagkunwari ang sugo ng datu bilang isang pulubi, lumapit siya sa panget na babae at humingi ng tulong. Nang makabalik ang pinagpanggap ng datu, masayang tinanong ito kung anu ang kanyang natuklasan sa panget na babae na yon. Nagulat ang datu sa isinagot ng kanyang inutusan, hindi daw ito mabait bagkus ay sobrang sakim ito at mapagmata sa kapwa, imbes daw na tulungan ay hinold up nalang daw siya, kung hindi pa daw siya nakatakbo malamang nagahasa din siya ng babaeng panget.

Dahil doon, nawalan na ng pag-asa ang datu na makahanap ng tulad niyang panget na mabait. Sa pagkabadtrip ng datu ay nag-asawa nalang siya ng magandang babae na mala Angelica Jolie, at para maging patas siya sa kanyang magandang asawa may naisip siyang paraan, nagpagawa siya ng isang maskara na mukha ni Brad Pitt, lagi niya ito suot kapag kasama niya ang kanyang asawa, naiitinidhan naman ito ng mga tao at lalo na ng kanyang asawa, naisip ng asawa niya na pabor din yon sa kanya.

Lumipas ang ilang buwan, natuklasan ng babaeng panget na isang pagsubok lang pala sa kanya yung pulubi na hinold up niya at muntikan nang gahasain, dahil sa pagkadismaya niya ay umiyak siya ng kalahati at medyo nagsisi siya, hanggang sa nagbago na siya at tuluyan nang naging mabait ng kaunti.

At sila ay namuhay ng masaya at masaga habang buhay....

Sunday, November 13, 2011

MANNY PACQUIAO WON...



November 13 na, dapat nung last thursday pa ako susulat ng blog para sa birthday ni Mama, kaso nakabakasyon ako that time sa akin heaven, wala me ibang maisip kundi siya. Sa tuwing titipa kasi ako sa keyboard, kaming dalawa lang ni Heaven ang nasa isip ko, kaya minabuti ko na ‘wag nalang muna magsulat dahil baka erotic ang kalabasan ng blog, imbes na pagbati blog ay maging pagbate blog na.


Dami kong shit, greet na kita mama.

MALIGAYANG KAARAWAN

Hanggang ngayon ay iniisip ko parin kung paano ako makakapagpasalamat sayo dahil sa sobrang pagmamahal, pag-aalaga at pagpapahalaga sa akin, pati narin sa mga kaibigan ko na tinuring mo na rin kaibigan, basta sa lahat…alam mo na ‘yon.

Gaya ng lagi kong sinasabi sayo, hindi sapat ang salitang “SALAMAT” para masuklian ko ang kabutihan at pagmamahal mo sa akin, at sa lahat…alam mo na ‘yon.

Ang wish ko ay sana huwag na dumami ang tulad mo sa mundo, dahil gusto ko nag-iisa ka lang, nag-iisa ka lang sa buhay ko, sa buhay namin lahat…alam mo na ‘yon.




Ano konek ng title? Makahula may premyo, promise!

Saturday, November 12, 2011

I am back




I am back, 9 days ako nawala, pero malungkot ako sa akin pagbabalik.

I am back, ibig sabihin balik selda na naman ako, apir sa aking mga kakusa. Balik na naman ang buhay ko sa dati, na parang ibong nasa loob ng hawla. Nasa loob din ako ng isang hawla, ang hawla ng kalungkotan na mapalayo sa mga mahal sa buhay, pero tulad ng isang ibon nasa hawla, tuloy parin ang huni ng buhay nito kahit anuman klaseng hawla nakakulong. Ganun din ang buhay ko, kahit anong klaseng hawla ang nakabalot sa akin, dapat tuloy din sa paghuni ang buhay ko, sa ibang salita, tuloy parin ako sa pag-twit, kaya twit-twit tayo @Akoni0609.

I am back, hindi lahat ng nagsasabi ng katagang iyan ay masaya. Tulad ko, nagpapaalala lang sa akin ‘yan na ako’y muling malayo sa akin mahal, sa akin heaven.

I am back, kung may lungkot syempre laging may saya. 

I am back dito sa akin kaharian, dito masasabi ko na masaya ako, dahil ako’y muling nagbabalik sa tahanan ko kung saan malaya ang aking isipan.

Malungkot man o masaya, I am so back!





Tuesday, November 1, 2011

Boses



Kasama ako sa mga iilan tao na hindi naniniwala sa mga maligno, multo o anu pa man nakakatakot o pampatakot ng mga lola at lolo natin. Kahit kailan siguro ay hindi ako maniniwala sa mga multo/maligno na ‘yan hanggang sa wala akong makasex na white lady, makajamming sa yosi na kapre, mapadede na tiyanak, maka-marathon na tikbalang, o anu pa man, bwiset silang mga nilalang, mga choosy sila ayaw nilang magpakita sa akin eh, o baka takot lang sila sa bossing nila?

Nun pa man ay naghahangad na akong makakita ng multo o maligno, naiinggit me kasi sa mga may experiences na eh. Na-a-out of place ako sa mga nagkukwentotan tungkol sa mga kakaiba nilang karanasan sa mga multo o mga maligno.

Pero may kaisa-isa naman akong experienced, hindi ko alam kung credited to sa mga kwentong pang Halloween, at hanggang ngayon ay nanatiling misteryo sa akin isipan.

Minsan sa amin probinsiya, bumisita kami sa tita ko, dun narin kami natulog. Dahil sa marami kaming magpipinsan, lahat ng lalake ay sa sala natulog, gaya ng dati naglapag kami ng banig. Nagising ako ng hating gabi, 12:00 am sakto, walang ilaw sa mga oras na ‘yon, probinsiya eh, lampara lang ang nagbibigay liwanag sa iilang parte ng malaking bahay. Naupo ako at tiningnan ang mga kasama ko, lahat mahimbing ang tulog.

Sinulyapan ko ulet ang relo sa may dingding, sampung minuto na ang nakakalipas, nagdesisyon akong bumalik sa akin pagkakahiga. Mga ilang minuto pa siguro ang nakakalipas, may naramdaman akong kaluskos sa labas ng pintuan namin, nilingon ko lang ang pinto tapos pinikit ko ang aking mata.

“Akoni…akoni...” Biglang may tumawag sa akin, tinapunan ko ng tingin ang pinto para siguradohin ang aking narinig, ”Akoni…akoni…akoni…” potang pato, mayroon nga. Paulit-ulit nito tinatawag ang pangalan ko, malumanay at mahina ang boses, parang bulong kapag nakikipag-sex, pero hindi ako nakaramdam ng takot sa pag-aakalang ‘yon ang pinsan kong adik.

“Mamatay kana dyan hindi kita pagbubuksan” ‘yan ang nasa isip ko, tinatamad kasi ako bumangon, mga dalawang metro lang ang layo ko sa may pinto kaya dinig na dinig ko ang boses na tumatawag sa akin. Nang hindi ko na pinapansin, biglang nayuga ang pintoan, at patuloy parin ang boses sa pagtawag sa akin at patuloy parin ako sa kakaisip na “Mamatay kana dyan hindi kita pagbubuksan ng pinto”, madalas kasi gabi na kung umuwi ang pinsan ko, kundi lasing ay bangag sa droga, kaya pakialam ko sa kanya.

"Akoni...akoni..." Patuloy parin ang boses sa pagtawag ng pangalan ko at naaalog parin ang pintuan, hanggang sa humina na ang boses, pahina ng pahina. Dahil sa pag-aakalang yon ang pinsan ko, nakatulog na ako.

Kinabukasan, tinanong ko ang tita ko kung nasaan ung pinsan kong adik, sabi ko “tita saan natulog si pinsan? kagabi kasi hindi ko pinagbuksan” natatawa akong kinukwento sa kanya ang mga nangyari. Nakatingin lang sa akin ang tita ko, bakas sa mukha niya ang pagtataka.

“Wala siya dito, nagpaalam sa akin kahapon na doon daw matutulog sa siyudad”, doon na ako kinilibatutan, putcha sino ‘yung tumatawag sa akin kagabi?

A. Maligno (Puta ang pipili nito)
B. Lasureco (parang melraco)
C. Mambobote
D. Imahinasyon ko lang dahil sa katol na katabi ko
E. Talagang sira ulo lang ako

Ngayon kuya Eddie at ate Charo, nagugulohan na ako, hindi ko alam kung ipagpapatuloy ko parin ang pinaglalaban ko sa buhay, ang hindi paniniwala sa mga maligno at kung anu-anong multo.



Nakakatakot pala ang gusto niyo ah, tingnan lang natin kung di kayo mangisay dito sa takot.......




BOH!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!



Maskara para sa mga babae

Maskara para sa mga lalake





 Nakakatakot noh? Happy Halloween....