nuffnang

Friday, July 22, 2011

Paalam muna...



Hello earthlings, itong mga nakaraan araw lagi me nitatamad gumiling ng mga kalokohan at manghuli ng mga ligaw na guni-guni sa akin utak, o baka talaga lang ubos na ang aking mga kalokohan, kaya kailangan ko munang magpahinga, kailangan ko muna lumabas nang sa gayoon ay magkaroon ako ng mga bagong memories na puwedi kong gilingin para maging kalokohan.


Tuwing susulat ako ng isang blog, ang tanging iniisip ko lang ay malagyan ng simpleng ngiti ang mga masasarap niyong mukha. Oo, kayo ang inspiration ko para makapagsulat ng guni-guni o kalokohan, dahil nakakaloko talaga kayo, hehehe. 


Mapangiti o mapatawa kayo, 'yan lang ang adhikain ng prinsepe ng akonilandiya. Alam ko minsan ay korni na ako, pero pasensya naman, tao lang, nalilibogan din.


Anyway, ang dami kong sinabi, gusto ko lang magpaalam muna sa inyo. Pasamantalang titigil muna ang prinsepe ng akonilandiya sa mga kalokohan niya at mga guni-guni niyang ligaw. Dahil mahalaga kayo sa akin, syempre ako'y magpapaalam sa inyo.


fuckition Vacation muna ako, ako'y muling magbabalik sa bayan namin ni Juan pasamantala, kaya hindi ko muna maaasekaso ang aking kaharian o hindi muna ako makakabisita sa inyong mga banwa. Pero, huwag kayong mag-alala, sa akin pagbabalik sigurado akong marami kayong pasalubong na kwento sa akin, gagawa ako ng mga kababalaghan na experiences at ikukuwento ko sa inyo, hahaha.
Maraming salamat sa inyong lahat na naging bahagi ng Akonilandiya, mabigat sa puso ko ang iwan ko muna kayo pasamantala, pero kailangan ako ng aking mga mahal sa buhay, kailagnan kong balikan ang naiwan kong “sarili” sa amin, para mahanap na niya ako.
Pangako ko sa inyo, wala man ako dito sa Akonilandiya, maiiwan ang aking puso’t damdamnin dito sa kaharian ko. Dahil lahat kayo ay wala naman ginawang masama sa akin, pero wala din ginawang mabuti.
Kaya pasamantala munang titigil sa mga kalokohan at guni-guni ang prinsepe ng Akonilandiya.
Hanggang sa muli earthlings!





Wednesday, July 20, 2011

Tradisyon


Naging tradition na dito sa company namin na tuwing uuwi ka, bakasyon man o final exit, kailangan mong magpakain sa mga kasamahan mo, dahil 'yon lang ang araw na makakatikim sila ng karne, juk, hahaha.

At dahil malapit na ang bakasyon ko, syempre hindi ako ligtas sa mga bunganga nila, kailangan ko magpakain. Sa totoo lang, natutuwa ako sa ganitong gawain nila/namin, nagkakaroon kasi ng kunting kasiyahan tuwing may magbabakasyon, nagkakatuwaan, nagpipikonan, at kung anu-ano pa, naiisip ko at least aalis kang nakapagbigay ng kunting kasiyahan sa mga kasama mo.

Isiipin mo lang kung gaano matutuwa sa'yo ang DIYOS dahil sa mga nabusog mo at napatawa mo sa araw na 'yon, masarap sa feeling, diba? I am sure double o triple ang balik sayo nun.

Anyway, nung last tuesday. Dahil parin sa malapit ang bakasyon ko, nagyaya ulet si Mamang Ricky na ilibre ako kumain sa labas. Siya ang nanay-nanayan ko dito, isa siyang girlalo, nakuwento ko na siya sa isang blog ko, kung hindi mo pa nabasa, fingerin mo  dito.

Inimbetahan niya ako kasama si Jepoy ( Isa sa mga close sa kanya, ahem, alam na, hahaha, juk Popoy and mamang basya). Tinanong niya ako kung saan ko gusto, ganun talaga si mamang napakabuti niyang kaibigan, hehehe, sipsip pa ng kunti para man libre ulit, haha.

Syempre nahiya ako ng kunti kasi siya na daw ang magbabayad, nakakahiya un, kaya ang pinili ko ay ang isa sa mahal at social na restaurant ng Saudi Arabia, hahaha. Bihira lang kasi malagyan ng pang mayaman na pagkain ang sikmura ko eh, kaya pinili ko ang......Chili's! at dahil din sa mahilig ako sa karne, karne ng baka kasi ang specialty nila dyan e....




Feel na feel ang pagdila



Sa wakas nalagyan din ang sikmura ko ng pag kain pang mayaman, natakot pa nga ako eh, akala ko hindi tatanggapin ng tiyan ko 'yan. Masarap siya, lasang grilled na baka, un lang, wala naman kakaiba, hehehe.

Si basya at si JEPopoy


Kaya after ko maubos ang inorder ko at makikain sa mga orders nila, naging isa na akong certified matabang bansot.
 
 

Monday, July 18, 2011

Salamat sa kanila...


Kastila, Kano, at hapon. Sila ang mga sumakop sa atin, masakit at mapait ang naranasan ng mga pilipino sa kamay nila, ang lulupit nila. Pero kahit ganoon ang nangyaring kapalaran ng mga pilipino sa kamay nila, mayroon din naman magandang naidulot ang mga manluluPIG na yan.

Syempre, kung hindi dahil sa kanila, sa palagay mo eh, masarap ka ngayon? Kung hindi nila nilahian ang mga pilipino, sa tingin mo may magaganda tayong mukha ngayon? sa tingin mo may nakikita kang mukha ngayon na Mukhang Marian Rivera at Angel Locsin?

Kung hindi nila tayo sinakop at nilahian, malamang ganito ang hitsura ng Marian Rivera, Angel Locsin, Ding dong Dantes, Piolo Pascual, at iba natin ngayon....


Angel Locsin

Marian Rivera


 
Ding dong and Marian kasama anak nila


Angel Locsin at family niya



Si Piolo at Ding dong


So, kahit papaano ay may malaking dapat natin ipagpasalamat sa mga sumakop sa atin, dahil nagkaroon tayo ng halo-halong lahi, lahing may kakaibang pagmumukha at kakaibang alindog.

Ano sa palagay mo?



litrato galing kay google

Saturday, July 16, 2011

Baka gusto mo din....


Kahaps, naks bagong intro ko ang kahaps, hahaha...hulaan mo kung kanino yang "kahaps"?

Mali/tama ka!

Kung lagi kang nagbabasa ng blogs niya, marahil ay kilala mo ang laging gumagamit ng salitang "kahaps", siya ang pauso niyan.

So, kahaps, hindi ako nakapag-online dahil nag-malling kami, naks social. Bumili lang me ng isang bagong pantalon, tatlong bagong damit, isang bagong sapatos at nagpalit din me ng ulo (nagpagupit din ako). Gusto ko kasi magmukhang bago sa bakasyon ko, sa pinas syempre alangan na sa libya, at gusto ko 'yong magmukha akong galing sa future pagdating ko ng pilipinas, YOH.

Umalis kami ng mga bandang 5 pm ng hapon, tipikal lang na pagmu-mall ang nangyari sa amin, kaya wala me makwento tungkol don, natapos kami ng mga bandang 11 pm at umuwi na kami.

Pagdating namin ng bahay napaputchachenes kaming lahat, dahil walang kuryente sa amin villa. 110v lang daw ang lakas, kaya hindi nito kayang paandarin ang mga aircone namin, dun na nagsimula mabalisa ang utak ko, dahil paano na kami nito makakatulog?

Pinilit ko parin matulog kahit alam kong puweding hindi na ako magising dahil malulunod ako sa sariling pawis ko. Pero dahil sa kalinisan ng aking puso, himalang nagkakuryente, oo iniisip ko na himala ‘yon para nararamdaman ko na holy shit ako.

At dito na nag-umpisa ang totoong storya ng blog na ‘to, hahaha, intro palang yang nabasa mo sa taas.

Binuksan ko ang aking computer, nag-online sa twitter, oo una kong binubuksan ang twitter, sunod ang facebook, tapos ang G+, tapos ang site ni PACMAN, huli na ang blog ko, hehehe. Putchasenes, dami kong paligoy-ligoy, ganito ‘yon, pag-clicked ko sa mentioned sa twitter ko, nagulat me kasi may mga nagko-congrats sa akin? Parang nasa isip ko, ha, ano mayroon na hindi ko alam?

‘yon pala, itong si kwatro kwarto khatot khanto ay ninominated niya ako bilang INFLUENTIAL BLOGGER 2011 sa isang site na nagbibigay parangal sa mga bloggers. Una kong naramdaman ay natuwa ako, nangiti, at nakaramdam ng kakaibang alindog kay khanto, juk, tapos saka na me nakaramdam ng pagkahiya.

Madaming pumasok sa utak ko na katanongan, bakit ako? choooossss. Sa totoo lang natuwa ako dahil kahit papaano ay may natuwa at naimpluwensyahan ang mga blogs ko, isa na dun si Khanto, tsk kawawang nilalang, haaaayy, lord magpapakabait na po ako.

Masyado na ata ‘to mahaba, kaya tataposin ko nalang sa isang pasasalamat. Maraming salamat Khanto, hindi ko alam kung ano pa masasabi ko sayo, dahil hindi naman kita kilala ng personal, ang alam ko lang sayo eh adik YOU sa mga foreign films na tulad ko, at adik ka sa ANIME na tulad ko, kaya lagi ko inaabangan mga bago mong movie review at anime post, hehehe.

Ikaw, baka gusto mo din nominate ako? LOL


Thursday, July 14, 2011

Bills



Itong mga nakaraan buwan, naging usap-usapan ang mga bagong batas na ipapatupad sa Pilimpinas. Tulad ng Reproductive Health bill, Anti smoking law at Senate Bill 2759 ito ung pagbaban ng plastic sa pinas, dito ako kinabahan.

RH BILL - ito ay ayos lang na sumang-ayon ako, ayos lang na hindi. Wala akong pakialam dito, hehehe, dahil maapprobahan man o hindi, wala naman epekto sa akin eh, kasi nasa sa akin lang 'yon kung gugustohin ko ang malaking pamilya o hindi, nasa sa atin parin un desisyon.

Anti Smoking Law - Ito naman sumasang-ayon ako na ipagbawal sa mga pampublikong lugar. Malaking tulong kasi 'to para sa mga tulad namin naninigarilyo, magiging limitado na ang pagkunsumo namin ng sigarilyo, makakatipid kami.

Pero itong pagbabawal ng "plastic" sa pilipinas? Ano? NO, hindi ako sumasang-ayon. Kapag naipatupad 'yan, baka walang matirang tao sa pilipinas, nakakatakot 'yon.

Kaya dapat huwag ipagbawal ang "plastic" sa pilipinas!!




Tuesday, July 12, 2011

'tol, kumain ka na ba?



Gaganahan ka ba kumain, kung ganyan kadaming pagkain ang nasa harap mo? Parang Sahara dessert ang dami, parang desyerto na may nangyaring digmaan na pagkalipas ng ilang taon ay naging kalansay ang mga mandirigma, LOL, 'tol kakain ka ba?




Hindi ko alam kung anu ang trip ng mga 'to kung bakit ganito kadami ang inihanda nila, o baka gagawa lang sila ng record sa buong mundo. Well, pasok kayo sa banga. 'tol, pakain naman kayo.



Isa ito sa ebedisya na mayaman ang kanilang bansa, parang kahit buong pilipinas ay kaya nilang pakainin. 'tol, kainan na.



Hindi ko alam kung ilang sakong bigas ang sinaing nila, ilang sakong black pepper at asin ang nilagay, ilang toniladang mantika ang nabuhos nila, ilang Camel ang pinatumba nila, ilang sibuyas ang hiniwa nila at ilang tao ang napaiyak. 'tol, di ko ma-carry, kain na tayo.

Sunday, July 10, 2011

Tatak Antao



Uncle Antao o Antao ang tawag ko sa kanya, siya ang pinakapaborito kong tito, dahil siya lang naman ang nakilala kong tito ko, nasa iba’t ibang sulok kasi ng daig-dig ang iba kong mga tito, ewan ko sa kanila, kung saan man silang lahat, dun na sila.

Mekaniko siya, pero di lang basta mekaniko, napakagaling niya. Ang dami niyang costumers, as in laging puno ng mga sasakyan ang shop niya, wiring ang specialty niya, basta isa siya sa pinakasikat na mekaniko sa lugar namin, halos lahat ay kilala siya.

Napakabait niyang tao, kahit adik siya, oo adik siya sa drug na shabu at alak (tanduay paborito niya), kanin sa kanya ang shabu at sabaw niya ang alak, kung may pakontest na pinaka-adik sa buong mundo, irerekomenda ko siya. Gabi-gabi lagi siyang lasing, sa araw naman ay lagi siyang high sa drugs na shabu. Ganun lang ang routine ng buhay niya, umaga singhot ng shabu, gabi inom ng tanduay.

Kaya nasanay na akong nakikita siyang gumagapang pauwi, ang hindi ko malimutan na mga eksena niya tuwing lasing eh, kapag natutulog na ay bigla nalang babangon, tatayo sabay bukas ng zipper niya, wooossshhhhhh…umiihi siya sa kama nila, laugh trip nalang ako, hahahaha, sabay tawag sa asawa niya, “tita anak mo, naihi na naman sa kama niyo”. Ganun yon paglasing, kahit saan abotan ng ihi, tatayo, bubuksan ang zipper, wwooossssshhh…kahit saan sulok ng bahay, hahaha, sa sofa, sa tokador, sa lamesa, basta halos lahat ng sulok ng bahay ay naiihian na niya.

Hhaayyy namimiss ko siya.

Pero kahit ganun siya, hindi naman siya nagwawala, kaya ‘di kami natatakot sa kanya. Minsan nga mas gusto ko at ng mga pinsan ko na lagi nalang lasing eh, kasi kinukuha namin ang pera niya sa bulsa na walang kamalay-malay. Sobrang galante pa niya mamigay ng pera kapag lasing, kahit magkano ang madukot ibibigay sayo lahat at ang maganda dun, kinabukasan hindi na niya babawiin yon sayo, alam kong alam niya un at naaalala niya, pero sadyang mabait lang talaga ang uncle antao ko.

Siya ang takbohan ko kapag nagastos ko ang pambayad ko sa boarding house ko, siya ang takbohan ko kapag nagamit ko ang pera para sa projects ko, siya ang takbohan ko kapag kailangan ko ng pera na pang-date, at siya ang takbohan ko kapag gusto kong maglasing.

Nung last na uwi ko, nagkita kami, nagbago ang adik, ang laki ng pinagbago niya, nakita ko sa kanya ang anyo ng pagbabago, tinigil na niya lahat ng bisyo niya. Naging isang banal na siya, nangiti nalang ako at nasabi sa sarili ko na, “Iba talaga kapag tarantado ang nagbago, nagiging banal at makadiyos”.

Pero hindi ko alam, yun na pala ang huli namin pagkikita. Kahapon nabalitaan ko, pumanaw na si uncle Antao, hirap ako magsalita habang binabalita nila sa akin. Naramdaman ko nalang na unti-unting napupuno ng luha ang mga mata ko hanggang sa maging blurred na ang paningin ko at tuloyan na umagos ang luha ko.

Bumalik sa aking isipan ang lahat ng mga alaala na magkasama kami, ganun pala kapag sobrang mabait sayo ang isang tao. Kapag nawala ito, naluluha ka nalang at parang babalik sa isipan mo ang nakaraan kung saan magkasama pa kayo.

Natutuwa parin ako, dahil kinuha siya ng DIYOS na may pananampalataya na sa kanya!

Uncle Antao, alam kong huli na ‘to. Mahal kita Uncle Antao, maraming-maraming salamat, kahit kailan ay hindi kita makakalimutan.

P.S.
Buti nalang nagbago kana bago ka kunin ni LORD, kasi kung nagkataon, kawawa ka, walang shabu at alak dyan.

Saturday, July 9, 2011

Unlimited o limited?



Akala ko nun napakadali lang magsulat ng blogs, napakadali lang dumali ng mga kwento, napakadali lang maglabas ng emosyon, pero mali, mahirap pala, dahil may mga kwento at experiences na hindi parin kaya ikwento at handang ipaalaam sa madla.
 Minsan naiisip ko na sana nag-anonymous nalang ako para todo buhos na ako sa mga gusto kong sabihin at gusto kong ireklamo sa planetang ito. Eh di sana ay nagagawa kong sumulat habang pumapatak ang aking mga luha, eh di sana nagagawa kong mag-blog para mag todo bawas ng bigat ng damdamin, eh di sana ay nagagawa kong ipaalam na ang bawat halakhak ko, ngiti ko, kapilyohan ko at kalandian ko ay may kakambal na kalungkotan na matagal na panahon na rin nakapulopot sa akin.
Pero nandito na eh, kilala na ako ng ibang ka-bloggers. Kaya nagiging mapili parin ako sa mga isusulat ko, kailangan mapanindigan ko parin ang title ng blog ko na “Mga giniling na kalokohan at guni-guning ligaw sa utak”.
Isa lang ang iniisip ko kapag gusto kong magsulat ng blog, ang maiguhit ko ang ngiti sa inyong masasarap na lips, pwera nalang sa mga lalake, ewwwness yon.
Ayos na itong minsan lang sisingitan ng ma-dramang kwento o maemong blog. Ang mahalaga kahit papaano ay naibubuhos ko parin ang ilang sa silakbo ng aking damdamin at isipan dito sa blog ko. Kahit papaano ay nagkaroon ako ng takbuhan sa panahon na may kailangan akong ilabas at ipaalam sa madla kahit limitado.
Naisip ko tuloy, ikaw ka-blogs, ganito ka rin ba? limitado rin ba ang mga sinusulat mo o todo buhos ka?
Isa ka bang unlimited o limited?

Thursday, July 7, 2011

Puwet



Matinding parusa sa puwet ang nangyayari sa amin tuwing magbabakasyon, matinding biyahe na nararanasan namin, kung saan-saan titigil at kung anu-anong amoy pa ang maamoy (sa mga bus).

Isa lamang akong hamak na contractor dito sa Company na pinagsisilbihan ko, ang employer ko ay nasa Al-khobar, isang agency na nagsusupply ng mga secretaries at labor workers sa mga malalaking Company dito sa Saudi Arabia. So, ganito yowwnn.

Dito ako naka-base sa Riyadh, kapag gusto na namin magbakasyon kailangan namin magbiyahe papuntang Al-khobar. Dun na mag-sisimula ang matinding pasakit sa puwet dahil sa dami ng biyaheng gagawin.


RIYADH


Riyadh - Mula dito sa tahanan namin, bibiyahe ako ng halos isang oras papunta sa terminal ng bus.


Pagkasakay ng bus, bibiyahe ng 5-6 hours papunta naman sa Dammam.
DAMMAM


Pagkatapos ng halos 6 na pagtitiis sa amoy sa loob ng bus, at pakiramdam ko ay pumaloob na ang puwet ko, hihintayin ang services company namin para naman dalhin kami sa Al-khobar.






AL-KHOBAR


Halo isang oras na naman pagpaparusa sa puwet to. Magstay muna kami dito ng isang araw habang hinihintay na matapos ang mga papeless namin.

Kapag tapos na ang lahat, kinabukasan ihahatid na naman kami sa isang bus station, another one hour parusa puwet.


Sasakay kami papuntang bahrain.
BAHRAIN


6-7 oras na naman parusa puwet ito at kung anu-anong amoy. Dito kami sasakyan ng airplane papuntang manila? wrong, papunta hongkong.








HONG KONG AIRPORT


Maghihintay na naman dito para sa finally, flight na namin papunta PILIPINAS.






PILIPINAS


Sa lahat ng nilagay kong pictures dito, ito ang pinakamaganda sa akin, at wala nang tatalo pa. Mahal kong pilipinas, nandyan na ako, maghugas kana ng puwet!




lahat galing kay google ang litrato.

Tuesday, July 5, 2011

Monthly LOKOHOSCOPE


Ito ay batay lamang sa mga giniling na kalokohan at guni-guning ligaw ng may akda, walang personalan, nagba-blog lang.



CAPRICORN


Hindi mo parin maiiwasan maging corny dahil ikaw mismo ang malaking joke. Lucky Vegetables and lucky animals of the month ay sitaw, mais at Ampatuans.

AQUARIUS


Ikaw ang nagdudulot ng pagbaha sa lunsod, dahil gustong gusto ng mga sirena at sukoy ang tubig. Gaga mo, may pamacho-macho ka pa sa logo mo, magdamit ka nga. Lucky fishes and lucky animal ay mudfish, catfish, tilapia, and itchuserang frog.

PISCES

Makakaluwag ka sa buwan na ito dahil matatapos na ang fish kill. Magiging mabenta ka na naman ulit, kaya gow na sa may bay walk tuwing alas 3 ng madaling araw.  Lucky customers and lucky day ay matrona/DOM, Friday night.


ARIES


Hahaba pa ng kunti ang sungay mo, dahil dyan ay hindi kailanman maghihilom ang broken heart mo. Lucky noodles at lucky ulam ay lucky me at pancit canton.

TAURUS


Magpatayo ka ng fraternity/sorority at tawagain mong TAU RU SIGMA, at ikaw ang president, vice president, treasurer, auditor, member, muse, prince charming, ikaw na lahat ugok. Lucky animal and lucky food ay corned beef and extra rice.

GEMINI

Kahit mini ka, cute ka parin. Syempre swerte ka sa buwan na ito dahil magbabakasyon ka. Magkakaroon ka na ng time para sa ibang tao, hindi yon puro sa sarili mo (insert dirty thought). Lucky brand and lucky building ay trust and SOGO.


CANCER

Nagmamagaling ka parin, gusto mong malaman ang nilalaman ng buong universe pero hindi mo gusto malaman ang sarili mo. Hindi tapang ang ugaling hamonin ng suntokan ang isang bakla, kung naghahanap ka ng sakit ng katawan, humanap ka ng taong GEMINI. Ang mga bakla, love ko mga ‘yan, kaya love kita, chooossssss. Lucky day and lucky time ay weekdays at 7 am to 4 pm

LEO


Leon ang logo mo, ibig sabihin mahilig ka sa karne, sa karneng hilaw. Lucky place and lucky time ay Isetan/Manila City Mall and 4:00 pm.

VIRGO


In demand ka parin sa buwan na ito dahil bihira na ang virgin sa panahon ngayon, effective ang pagkukunwari mong virgin ka pa at pagpapanggap na isa kang anghel na may dalang bulaklak. Lucky toy and lucky oil ay dildo at virgin oil.

LIBRA

Mahihirapan ka parin timbangin ang mga bagay-bagay sa paligid mo.Huwag mong hanapin sa mga tao ang solution sa problema mo, mag-umpisa ka sa sarili mo. Magpalit ka kaya ng timbangan, luma na yan eh. Ang laswa din ng zodiac sign logo mo, nakahubad, buti nalang kung nakaharap, sa tingin ko bayag niya ang nasa timbangan. Lucky person at lucky things ay ikaw at ako.

 SCORPIO


Bawas-bawasan mo ang pagiging adik sa computer, mali ang paniniwala mong sisikat ka rito. Mahihirapan ka parin tanggapin ang katotohanan na hindi nangyayari sa totoong buhay ang twilight. Pero mananatili parin mabisa ang kamandag mo. Lucky hobby at lucky place ay net surfing at bed.
SAGITTARIUS

Mabobosohan ka palagi sa buwan na ito, kaya maraming matutuwa sayo. Sila lang ang lucky dahil wala kang mabosohan, tsk. Hindi mo type ang Zodiac sign logo mo dahil isa itong tikbalang.




Sunday, July 3, 2011

Back to the past/future

 
From future

BACK TO THE PAST
Naalala niyo pa ba ung sinulat ko tungkol sa time machine? Ung kagustohan natin na makabalik sa nakaraan? Kung hindi pa, sundotin mo dito bebeh ko.
Akala ko kathang isip lang ang makabalik sa nakaraan, kathang isip lang ang mabalikan mo ang sarili mong nakaraan,  hindi pala, nangyayari na pala ito sa totoong buhay ng slight, sa amin mga OFW, oo pabalik-balik pala kami sa past at future.
Tuwing aalis kami ng pilipinas, parang naiiwan namin ang aming sarili sa airport, nappause muna sa aming utak ang mga alaalala, para kaming magta-travel papunta sa future.
Pagdating dito, inaalala namin lahat ng mga masasaya pati masasama/pagkakamila nagawa/nangyari sa amin sa pinas, parang nakaraan na masarap/mapait namin binabalik-balikan sa amin isip.
Dito namin lahat marerealized kung anu kami sa pilipinas nung nandon pa kami, dito namin marerealized na marami pala kaming dapat ipagbago, na kaya pala namin magbago, marami pala kami dapat gawin resposibilidad, marami pala nagmamahal sa amin, may pag-asa pala kami, may dapat ihingi ng tawad, may dapat patawarin, at kung anu-ano pa at si atbp, pati si etc. Ganyan kami o ako, parang nakaraan sa akin ang buhay ko sa pilipinas, which is talagang nakaraan un, LOL. Pero yon talaga ang feeling ko, nandito ako ngayon sa future.
Sa maniwala ka sa maniwala ka, nandito ako ngayon sa FUTURE. Ang pinas ang nakaraan ko o ang kasalukuyan ko na iniwan ko muna pasamantala. Ganito kasi yowwn, kaya ko nasasabi na nandito ako ngayon sa future ay dahil parang namumuhay ako sa future, paulit-ulit? Halos lahat kasi ng makikita mo dito ay wala pa sa pinas, parang future pa sa pinas, lalo na pagdating sa technologies, mga sasakyan, pagkain, tapos yong mga mura na dito sa pinas ang mahal pa, basta madami, advance dito ng kunti.
Kaya oo, nasa future ako ngayon, ang astig ko noh?
Nandito kasi ang future namin, ang future ko. Nandito ang future ng pamilya namin, nandito ang future ng mga mahal namin sa buhay, at si kung sinu-sino pa. Nandito ako para sa ikakaayos ng mga naiwan ko sa pilipinas, para sa ikakabuti ng kasalukoyan nila, ng pamilya ko at syempre ng sa akin.
Sa tuwing babalik (bakasyon) kami ng pinas, sakay ang time machine (airplane), ang saya-saya namin, iikot muli ang mga alaala sa amin utak, ang mga gagawin, at ang mga hindi na gagawin. May mga pangyayaring aayosin na namin sa amin pagbabalik o pagbisita, tataposin ang mga hindi natapos nun, dudugtongan ang mga nabitin na pangyayari nun, at aayosin na ang sarili.
Kapag nasa pinas na, at ayos naman ang kasalukoyan buhay, magdadalawang isip na kung babalik parin pa sa future o mananatili na sa nakaraan/kasalukoyan.
Masaya ako ngayon, dahil magtatravel na ako sa akin nakaraan/kasalukoyan. Sana maging maayos ang lahat, para hindi ko na kailangan “BACK TO THE FUTURE”.

Friday, July 1, 2011

According to AKONI: Silang mga prutas


Hello earthlings, Ang dami kong nakain na fruits ngayon gabi lang, nagfruits salad na sa tiyan ko. 

Dahil dyan naispired me kumanta, kantahin lahat ng fruits na nakain ko, at gawaan ng blog.

Okay, sing with me...handa awit..

Water Melon, water melon
Papaya, papaya.
Saging, saging, saging,
Fruits salad, fruits salad.

Siguro naman eh, alam niyo ang kantang iyan? Kung hindi niyo alam kung paano kantahanin yan, fine! kebs, basta may kanta na ganyan.

Para may silbi naman ng kunti itong post ko, magbibigay ako ng ilan sa mga facts about sa mga prutas na nabanggit sa lyric.


Water Melon, water melon


Water melon - Ang water melon ay isa sa summer fruits na paborito ng nakakarami. Pero alam niyo ba na ang watermelon ay hindi prutas? Ang gulo noh? summer fruits tapos hindi prutas, ano ba talaga kuya?

Isa itong hayop, syempre hindi totoo yan shunga. Isa itong vegetable, ung vege na nasa table? hehehe, corny. Ung nga, vegetable ito, kamag anak niya sila, tito pumkins, cuz cucumber, and auntie squash. Pero para sa akin isa itong H2O, paano kasi 92% daw nito ay tubig, at 2% lang dito ay anak ng asukal. Tanong, nasaan ang 6%?

Oo nga pala, mag-ingat kayo sa pagkain nito kapag unripe kasi slightly acidic itech. Fact, sa Israel at Egypt ang may pinakamatamis na watermelon.

Papaya, papaya


PAPAYA - Ang papaya ay ang paboritong prutas ng mga PAPA na mahihilig sa YAYA, LOL. Itong prutas na ito ay ang isa sa pinakamayaman sa vitamin C, mayroon siyang 33% more vitamins C and 50% more potassium kaysa orange, may kompetasyon ata na nagaganap sa pagitan nila ni orange. Lalo na kay apple, dahil mayroon 13 times more vitamin C at higit doble ang potassium nito kay apple, ahhhmmmm, away na ito,  isang pawpaw family pa naman itong si papaya.

Ang unripe papaya naman ay mayroon itong enzyme na tinatawag na papain, kaya nitong mapalambot ang karne (tinola na ito). Ngayon alam mo na kung bakit malambot ang "papaya" ng mga babae.

Sapat na ang prutas na ito para makuha mo ang lahat ng vitamin C na kailangan mo sa isang araw, kaya dakma na ng papaya, GO!!!

SAGING, SAGING, SAGING


SAGING - Okay, ang banana ang paborito kong prutas, pero hindi tulad ng nasa larawan sa taas ang paraan ko para kainin. Alam niyo ba (para genius ang dating) na mayroon iba't ibang uring banana sa buong mundo? mayroon itong 1000 different types, OMG diba? Ilan types na ba ang natsupa natikman mong banana? Wala me masyado masabi sa prutas na ito kasi na-explain ko na ang silbi nito sa isang blog ko, ano 'to paulit-ulit lang? Syempre Oo, hehe.

Ang babana ay nagpapasaya o nagpapaganda ng mood, kasi ito lang ang prutas na mayroon amino acid, tryptophan plus vitamin b6, na tumutulong sa atin katawan lupa na magproduce ng serotonin, ito ung chemical na nagtatanggal ng mental depression natin at nagpapasaya sa atin mood.

May tsismis din, alam niyo ba na ang banana "tree" ay hindi talaga tree? (ooohh come on), Oo ung ang ugong-ugong mula sa mga unggoy, hehehe. Dahil isa itong giant herb, ang banana ang prutas ng herb na itech, ang astig diba? At ang isang pirasong saging daw ay "finger" ang tawag, (ooohh come on), ay oo, maniwala ka. Ito pa mga pare't mare, ang babana na ito ay ang pang apat sa largest fruit crop sa buong mundo, haayyy..sunod ito sa wheat, rice at corn.

Number 1 fruits ito sa america, umaabot ng 28 pounds each year, mas marami ang nakakain nilang banana kumpara sa apple at orange, kahit magsama pa ang dalawang iyan, away na naman ito.

FRUITS SALAD, FRUITS SALAD


FRUIT SALAD - Kapag kumain ka ng fruits salad, yan ang magiging resulta (Larawan sa itaas nito), dyan lahat mapupunta, haha. Macedonia ang tawag dito maliban sa fruit salad, ito ay pinaghalo-halong mga prutas, alam na natin to lahat.

Hanggang dito nalang, masakit na ulo ko at ang mga beautiful eyes ko, almost 2 am na in the f#ck*ng morning, ung mga labahan ko pa nalulunod na sila.

hanggang sa muli earthlings!!


Mga pictures galing dito