nuffnang

Thursday, January 17, 2013

Kulay Pink: Mr. Speck of dust Chronicles






May mga topic na abnormal sa pandinig ko, hindi ako sigurado kung ayos lang yun pag-usapan ng mga lalake o talaga lang abnormal ako at may problema sa pag-iisip.

Mitikuluso + Lalake = Kulay Pink?

May interesting colleague kami dito, si Mr. Speck of dust, naalala ba niyo siya, ang English pulis patola natin?

Itong blog na ‘to ay sequel ng storya niya at sana marami pang sequels na magawa para sa kanya, hehehe.

Nakakasama ko/namin lang siya every lunch. Sa tuwing lagi niya pinagmamalaki sa amin ang pagiging mitikuluso daw niya ay napapatingin ako sa kalangitan at sa paligid ko kung nagkulay pink na ba ito.

Namuhay ako na mag-isa sa kwarto, at may taga ayos sa mga gamit ko, siyempre ang butihing nanay ko. Minsan lang ako naglilinis ng kwarto kapag dinadatnan ako ng kulay pink na regla. Pero nung nag-college na ako at nakahalubilo na ang ibang mga lalake, kinilig ako ate, charot. Hindi naglaon ay nakaugalian ko na rin ang karamihan o normal na pag-uugali ng mga lalake sa loob ng kwarto, siguro gets ninyo na guys kung ano mga ‘yan? lalo na yung mga nag-aral sa isang public university, magulo pero masaya.

Nasubokan ko na sa Dorm, boring ito dahil puro studious ang mga roommates at may curfew pa, kaya ilang days lang umalis na ako. Nagpalipat-lipat ng boarding house pero magastos naman ito, pero mas masaya, walang rules walang bawal, ‘yan ang hanap ng isang student. At sa bahay ng GF ko na kelangan ko pang mag-ala ninja papasok para makitulog sa kanya, umabot din ‘yun ng ilang buwan, at salamat naman dahil magkarugtong parin ang ulo at katawan ko hanggang ngayon. Sa experiences ko na ‘yan never pa ako nakakilala ng mga lalake na ipinagyabang ang pagiging mitikuloso o naging big deal sa kanila ang hygiene ng kapwa lalake.

Ang awkward para sa akin kasi kung sasabihin mo sa kaibigan mong lalake na, “Pare naglinis ako kanina ng kwarto ko, organized palagi mga gamit ko at alam mo bang ang bango-bango ng kuwarto ko?”

Diba, parang may something kulay pink? Parang gusto kong regalohan ng dildo at vibrator.

May mga nakilala na akong mitikuloso o malinis sa kwarto o katawan na lalake, pero NEVER ko nadinig ang mga ito na pinagyabang at pinagtsismiss nila na ang roommate nila ay burara, o naging topic nila ang ayos ng kapwa lalake nila.

Naalala ko nung second year college ako, ang year na nagboarding house ako. First time, kaya grabe ang ayos ko sa kwarto ko nun, nagbubunot araw-araw, laging may pabango sa kuwarto at kung anu-ano pang kaartehan o mga decoration. Pero nagulat ako nung biglang may kumalat na tsismis sa buong kabahayan, bading daw ako ayon sa bulong bulongan, sa galit ko gusto ko nang tsupain este sipain kung sino man nagkalat nun, pero hindi ko matukoy kung sino. Buti nalang kinalaunan ay nakumbinsi din sila na hindi ako bading, dahil minsan na nila ako nabosohan na kalampungan ang nililigawan/girlfriend ng roommate/best/close friend ko.

Kaya ganun nalang ang awkwardness sa akin nitong si Mr. Speck of dust, wala siyang bukang bibig kundi ang pagiging mitikuluso niya. Ang tangin unang pinupuna lang ata niya sa mga nakikilala niya ay pagiging “burara” daw nila, hindi ko magets sa kanya kung bakit big deal ‘yun sa kanya kahit hindi naman nila kasama sa bahay at ano naman pakialam namin doon at kailangan pa niyang sabihin sa amin? Isa pang at, at bakit siya laging nakafocus sa hygiene ng lalake o talaga lang gusto niyang purihin siya o bigyan pansin ang pagiging mitikuluso niya?Pero sorry siya dahil sa MUNDO NG MGA TUNAY NA LALAKE, HINDI BIG DEAL ‘YUN, dahil ayun sa manifesto ng mga tunay na lalake, ang tunay na lalake ay laging may tae sa brief.

Sa tuwing naririnig ko siyang nagsasalita ng gayon, napapaisip ako tuloy kung kulay pink ba ang brief niya o baka panty ang suot niya, pero ito ang sigurado ako, kulay pink ang pintura ng kuwarto niya.

Sa tingin ninyo, lalakero ba siya o babaero?

Abangan…

Next episode: Macho FAFA: Mr. Speck of dust Chronicles

Thursday, January 10, 2013

Kapitan Bola: Kokote Power





KAPITAN BOLA: [Episode 3] [Episode 1] [Episode 2]

Ang nakaraan….



Nagkaroon ako ng kapangyarihan, nakuha ko ata don sa buhawi na pumasok sa katawan ko. Hindi ko alam kung paano nangyari ‘yon, ganun talaga dito sa mundo ang daming arte na hindi maitindihan parang babae. Kaya siguro nila tinatawag na mother earth ang mundo, dahil babae ang mundo kaya ang daming arte, komplikado din at misteryosa, hirap itindihin.

Nagkaroon ng sariling buhay at pag-iisip ang isa sa dual personality ko na laging bumubulong sa akin, at nakakausap ko. Lahat ng tao ay may dual personality, kokote ang tawag natin don at ‘yun ang nabuhay sa akin, yun ang kapangyarihan ko, may kokote powers ako, tangina lang diba?

Sa pagharap ko sa isang halimaw na parang palaka, nagrescue naman sa akin ang isang babaeng naka-two piece na si Liwanag daw, hindi ko alam kung saan siya nanggaling…….at dahil sa boses na bulong ng bulong sa akin, sinubukan kong lumipad dahil sa pag-aakalang ‘yon din ang kapangyarihan ko tulad nang kay Ligawa.

May mamuo kayang pag-iibigan sa amin ni Liwanag
Ano naman kaya ang epekto ng kapangyarihan kong “BOLA”?  
Saan ko gagamitin ito? 
Paano?

Sa pagpapatuloy….

Hindi ko akalain ang magiging kapangyarihan ko ay “BOLA”. Oo, pambobola sa mga makakalaban ko. Sa daming kapangyarihan bakit ito pa ang napunta sa akin? Akala ko makakalipad ako nang ibulong sa akin ng bose na may kapangyarihan daw ako, kaya tinangka kong lumupad, yun pala, hindi ako nakaka-fly like a butterfly or kahit like an ipis man lang.

AkoLiwanag…tuuuulllooooonngggggggggggg!!!!!!!

Mabilis na rumesponde si Liwanag sa akin bago pa magkalasug-lasog ang katawan ko, sa bilis niya ay naunahan pa ako at nasalo.

Ako: wooowww galing ah.

Ako: thanks ah, pakiss nga!

Bigla akong nilaglag sa pagkakabuhat sa akin

Liwanag: Ito gusto mo?!! (naka-kamao sa aking mukha)

Ako: easy ka lang, masyado ka naman hot e. (nakataas ang dalawang kamay)

Liwanag: teka, kung hindi ka naman tanga e, bakit ka nga ba tumalon bigla?

Ako: sabi kasi ng boses na naririnig ko may kapangyahinan ako, e akala ko lumulipad din ako tulad mo.

Boses: (kumakanta) aaang tanga-tanga, ang tanga-tangaaaaaa!!!!!!

Hindi ko na pinansin ang boses na naririnig ko, alam kong pipikonin lang ako non.

Liwanag: boses? (mukhang nag-iisip at mukha siyang masarap)

Boses: damulag ka talaga, bakit ka tumalon bigla?

Ako: natanong na ‘yan ni Liwanag sa akin, mag-isip ka naman ng ibang tanong.

Boses: cge…hmmmm….ang ganda ni Liwanag noh? Ang sexy pa!!! woowww…tingnan mo oh bakat..haha!

Ako: *Pabulong* Gago, wag ka nga, baka super punch ang abutin ko sa kanya.

Liwanag: Tama na ‘yan kakausap mo sa sarili mo, taposin mo na ang halimaw

Ako: Ha? Bakit ako? wala me powers gaya mo na may super strength and super appeal na super ganda na suppppperrrrrrrr like it…

Habang nagsasalita ako ay napansin kung napahawak si Liwanag sa kanyang dibdib na parang may pinipigilan at bigla siyang tumalikod sa akin.

Ako: Oh ano nangyayari sayo?

Liwanag: Wala. Sige na, puntahan mo na ang halimaw, sundin mo lang ang boses na naririnig mo. Siya ang guide mo, nandito ako para lang mag-observe hindi puwedi makialam sa laban ninyong mga tao.

Lumingon na siya sa akin ng dahan-dahan with flying effect ang hair niya…at napanganga naman ako at napatulala sa gandang nakikita ko.

Ako: wooowww soo ganda niya……

Boses: hoy laway mo, natulo na..hihihi

Ako: ayy….(sabay punas)

Liwanag: ew….Nag-hang ka nanaman..kadiri naman ito. Go na!

Ako: Okay.

Liwanag: cge bilisan mo, kailangan natin mag-usap mamaya

Ako: Wow I like that, walang good luck kiss?hehe

Liwanag: Mukha mo!!!

Ako: damot!pangit!!!!!!!!!!! (sabay takbo)

Liwanag: haaayyyyy..sa lahat ng bibigyan ng kapangyarihan bakit pa ang taong ito. May sakit ata sa pag-iisip. Pero in fairness pogi siya at malambot ang mga kamay. Ahihihihi (gumuhit ang ngiti sa mga labi ng babaeng naka two piece habang sinusundan ako ng tingin papunta sa taong palaka).

Ako: uuyyy narinig ko ‘yun.

Nadatnan ko ang taong palakang nagtotoothpick habang hinihimas ang tiyan na nakasandal sa poste ng meralco, at pakanta-kanta dahil busog na busog.

Ako: langya, huli na ata ang lahat, may nabiktima na ang itchuserang frog na ito. Teka paano ko magagamit ang kapangyarihan ko sa kanya?

Ako: boses, saan ka? Ano gagawin ko?

Boses: una, hindi boses ang pangalan ko, ako ikaw…ako ang kokote mo.

Ako: cge na nga, kokote ko-ewan, ano gagawin ko?

Kokote: bolahin mo, basta bolahin mo lang siya. Mag-isip ka ng magandang bola para sa kanya. Malalaman mo ang kapangyarihan mo. sabihan mo ng mga matatamis na words!

Ako: naku naman ang hirap naman nito, sana may super strength ako, x-ray vision, at super speed, parang si superman?

Kokote: ulol! Mangarap ka..’yan lang ang nababagay sa’yo, wala sa porma ng katawan mo para bigyan ka ng super strength, at lalong lalo nang hindi pwedi sa’yo ang X-ray vision, sa kalokohan mo lang naman yun gagamitin sigurado, super speed mukha mo, speed lumamon kamo!

Ako: ito naman ang dumi mag-isip sa akin.

Kokote: ogag baka nakakalimutan mo alam ko ang mga iniisip mo, kasi iisa lang tayo.

Ako: oo na. KJ!!

Nilapitan ko si taong palaka, pagkakita sa akin ay bigla itong tumayo. Nakilala ata ako.

Taong palaka: KEKEroKEKEroPEPE…Hindi mo ata kasama ang pangit na babaeng iyon?

Hindi ko na pinansin ang mga shit niya dahil kinakabahan na ako.

Ako: (boses Michael buble) hello…cutie frog…*wink* (nakatagilid poseat sabay suklay sa buhok gamit ang kamay). Ngayon ko lang narealize na may kakaiba kang appeal. Appeal na nakakahina ng tuhod, parang may gusto akong palabasin dahil sa appeal mo.

Pagkarinig ng taong palaka sa bola ko ay mukhang naapektohan nga siya, nagblush siya. Ang kulay green na mukha niya at naging yellow green. Halatang hindi alam ang gagawin, natataranta sa kung ano ang dapat niyang ikilos, tense na tense ang puta sabay kumikislap-kislap ang mga mata.

Ako: …..alam mo bang paborito kong color ang green? masarap kasi sa mata, parang ikaw….masarap (sabay ikot ng dila ko sa aking labi)

Nagdikit ang mga tuhod ng taong palaka, mukhang nanghina siya, mukhang tinatablan na. Ilang sandali pa ay nanginig ang kanyang katawan, halos madinig ko na ang bilis ng tibok ng puso niya. Napaluhod na ito, naiiyak sa sobrang kaligayahan na nararamdaman dahil sa mga sinabi ko. Ilang sandali pa ay hindi na ata napigilan ang sobrang feelings na nararamdaman niya. Kumulo na ang chemical ng kaligayahan sa buong katawan niya. May mga duong lumabas sa kanyang ilong, tainga, bibig at mata. Ilang sandali pa ulit ay nanginig na ang buong katawan, nagvibrate na siya na parang dildo hanggang sa bumulwak na ang dugo sa lahat ng butas ng katawan niya.

Kinabahan ako sa aking nasasaksihan, kanina pinagmamasdan ko siyang inienjoy ang feelings niya, na parang naglalakad sa mga ulap ang pakiramdaman, pakiramdam ng isang in love na nilalang. Ngayon ay parang imperno na kinalalagyan niya, hanggang sa sumabog na ito.

Namatay sa sarap.

Hindi ako makapaniwala sa taglay kong kapangyarihan, simpleng bola lang ‘yun at nagawang mapasabog ang puso’t katawan ng itchuserang frog. Nilingon ko si Liwanag na punong puno ng mga katanongan ang isip ko.

Itutuloy....




Monday, January 7, 2013

MOVIE REVIEW NA NAMAN



Heeeyy macarena!! Haaayyyiii!!!

Namiss ninyo ba ‘yung mga movie review ko, 'yung gaya NITO, NITO, o ITO?

Hehehe, alam kong hindi, pero puwedi kunwari lang namiss niyo, kahit kunwari lang?

Ang pagkukunwari ay isa sa pinakamalakas na sandata ng isang tao laban sa ibang tao, nagagamit ito para takpan ang hindi gustong makita ng iba at magagamit para piliin ang emosyon na gusto makita ng iba. For triple X sample, magkunwari ka lang na malungkot ka makakakuha kana ng sympathy, ganyan. At hindi lang sympathy ang makukuha kung lalake ka kundi pati panty, more pagkukunwari ng isang lalake na miserable kuno ang buhay niya (buhay pagibig, buhay pamilya, etc...), dramas at everything ay more panties ang makukuha. Ibig sabihin hindi lang puso ng mga babae ang malambot sa kanila kundi pati ang hindi-ko-mabanggit-dahil-nahihiya-ako-at-kinikilig.

Oo, may mga lalake na sinasamantala ang pagiging pusong mamon o pusong maawain ng mga babae. Magdrama lang ang lalake ng ala Christopher De Leon tagos na'to sa puso ng mga babae, minsan diretso na sa puson, kaya doon na mag-uumpisa ang sympathy at panty. At oo, nagawa ko na minsan sa buhay ko ang teknik na ‘yan, effective tsong mas malakas ‘yan sa sinasabi kong Dolphy at Fernando Poe teknik.

Para sa mga sinasabi kong teknik, finger mo dito ang cursor mo.

At tulad ng ibang blogs ko naliligaw na naman ako, LOL, misleading na naman ang title. So, balik tayo sa bumbonan ni pinoy, ayyy sorry sa daan matuwid na blog ko.

Ito na ang movie review.

May napanood akong movie noong isang araw at sobra akong nagandahan at na-enjoy ito. Kadalasan kapag gusto ko ang isang movie matagal ko ito panoorin, minsan nga inaabot pa ng dalawa o buong araw. Hindi ko tinatapos agad, ginagawa ko itong parang tv series, after 10 minutes pause or stop na ako then gagawin ko na kung anong trip kong gawin sa kama habang nakahilata ako o sa loob ng banyo, tapos balikan ko naman ulit, ganun lang hanggang sa matapos ko na. Weird talaga ako minsan, kaya minsan gusto kong bawasan ang mga pagkain na mayayaman sa betsin dahil naapektohan na ata nito ang utak ko.

And ‘yun nga nag-enjoy talaga ako sa movie na iyon, love story ito. Tungkol sa pag-ibig na walang kamatayan at nangyayari sa tamang oras lamaang. Pinapahiwatig ng movie na maaaring tunay nga ang pag-ibig niyo sa isa’t isa pero nasa maling oras naman kayo. Pero maaari din na magtagpo ulit ang pag-ibig ninyo kung talagang kakampi ninyo si mareng destiny at aling fate, at maaari din na maging forever nalang alaala ang pag-ibig ninyo sa isa’t isa.

Sobrang ganda ng daloy ng kuwento at ang ganda ng mga leading lady, dalawa ang leading lady kaya parang dalawa ang story, ang ganda diba? Sana mapanood niyo rin ang movie na ito.

Tapos na ang movie review, ang ganda ng movie noh?






Saturday, January 5, 2013

2013 New Year Resolution



Diretsohan na ito....


1. Magsisimula na ako mag-ipon ng pera sa 2014.

2. Tataya na ako ng lotto twice a week sa 2015 at mananalo ako ng dalawang beses.

3. Magmamasteral ako sa year 2016, kapag tumalino ako ng one whole sheet of paper mag-proceed ako sa law.

4. A-attend na ako ng civil service sa year 2015, at sa mga okasyon lagi na ako dadalo kahit hindi imbetado.

5. Sa year 2020 bibili ako ng sport car, dalawa lang para hindi halata na nanalo ako ng lotto.

6. Kapag hindi ako nakabili ng sports car sa 2020 hanggang 2023 magtatanim ako ng kamote sa bakuran namin.

7. Magiging si batman ako always.

8. Pupunta ako ng Disneyland sa 2012. Oo, 2013 ngayon kaya hindi na ako tutuloy.

9. Sa 2014 gagawa ako ulit ng gaya nito na new year resolution

10. Babawasan ko na kumain ng mga pagkain mayayaman sa betsin, sa 2069 na yun.

11.

12. 

13.

14.

15.

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25.

26. Complete ko ito sa 2014, abangan natin.





Tuesday, January 1, 2013

Happy 2013 and Happy 2nd Anniversary to my Kahariang Akonilandiya





January 1, 2011 itinayo ang matayog na pututoy ng Kaharian ng Akonilandiya sa blog sphere  dalawang taon na pala ako nagsusulat ng kung anu-anong kwentong sheets. Mga sulatin na minsan kahit ako din mismo ay nalalabuan, nakokornihan at natatawa.

Bago lang sa akin ang talentong ito, kung ito man ay matatawag na talento. Kahit minsan noon ay hindi sumaglit sa isipan ko na matututo o mahihilig ako magsulat. Matututo bumuo ng mga fiction stories. Pansinin ang mga nasa paligid at bigyan kahulugan. Ito’y patunay talaga na ang mundo ay bilog, and speaking of bilog, dapat “belog” ang korek spelling niyan kapag ang mundo ang tinutukoy, dahil ang GLOBE ay BELOG, at ang BETLOG naman ay belog din, at pansin mo na may letter “T” sa BETLOG, sempre dahil ang letter “T” stands for TITI, kaya ang BETLOG ay TITI na GLOBE or TITI na BELOG, kaya BETLOG. Ganyan, mga ganyan shit ang pinagtataka ko minsan kung bakit ko naiisip, minsan natatawa nalang ako dahil hindi ko malaman kung magaling lang ako magdecode ng kung anu-ano o talaga lang malandi ako at nasobrahan sa betsin.

Sa loob ng dalawang taon pagsusulat ko, feeling ko oras ko na para magretire, halos wala na kasi akong maisip na topic. Maraming topic naman dyan na nagkalat kung saan, ang tinutukoy ko ay ‘yung mga topic na kaya kong isulat, kaya ng kaalaman ko o nang utak ko, kaya kong e-explain, at mga topic na kaya kung e-decode at bigyan ng kahulogan. Hindi porket isang blogger na ay kaya na niyang magsulat kahit anu o kahit tungkol saan. May mga linya din o expertise kumbaga ang bawat bloggers. Halimbawa, may blogger na magaling sa magpatawa, may magaling sa gumawa ng fiction stories, magaling sa kwento pang xerex stories at magaling sa kama. Nasa last ang kategorya ko, ata.

Masaya ang magkaroon ng blog, masaya dahil alam mong kahit papaano ay nailalabas mo ang saloobin mo at nakakarating sa mga sampung katao.

Hindi!

Hindi ko pa oras para magretire. Kutob ko marami pang nakatagong mga kalokohan sa utak ko na kailangan ko gilingin at mga naliligaw na guni-guni sa utak ko na kailangan ko hulihin. Ang kakailanganin ko lang gawin ay kung paano ko ‘yun mabubulabog. Sisikapin kong dagdagan ang mga masaSAYANG sulatin ko.

Hindi ko na ito pahahabain pa. Basta good luck to me, sana magkita-kita uli tayo sa 2014 or sa SOGO.

Wait, there’s more…

Happy New Year…Mag-ingat po tayo dahil napipredict ko na ang taon ito ay year of 123 people. Kaya ingat-ingat lagi baka ma-1, 2, 3 kayo.

HAPPY 2013.




Yehey Dalawang Taon na ang Akonilandiya!