Pagsasayang ng oras

Babala: Ang blog na ito ay sadyang isinulat ng mga akda upang masayang ang oras mo.

Hindi ko alam kung ano ang magandang intro, siguro okay na ito, kunwari may mga sinasabi akong mahahalagang bagay dito, at tuwang tuwa ka naman dahil para na akong tanga, tapos hindi mo alam ganoon ka din. Puwedi na ata yan, break it down na yowwhhh.

Sa totoo lang wala naman akong naiisip na e-blog, wala akong magiling na kalokohan at wala rin akong mahuling guni-guning ligaw sa utak ko. So, sa mga ganitong pagkakataon ang ginagawa ko ay sinusundan ko nalang kung anu man ang pumasok sa ipisisipan ko.

Sa sobrang pagkabusy ko kasi kunwari sa work e halos wala na akong maisip na mga bagong ideas na kakapulotan niyo ng magandang aral, ung magagandang aral na puweding ipalabas sa MMK at batibot.

Kung umabot ka na dito sa pagbabasa, kongrats dahil nasayang ang ilang minuto ng buhay mo.


Paano hanggang sa muling pagsasayang ng oras!

Teka pahabol...


Kanina pala, may nakita akong batang arabo, akala ko sa atin lang mga pilipino ang may batang uhugin. Nakamanputcha, ito ang unang beses at sana ay ito ang huling beses kong makakita ng batang arabo na uhugin.


Sayang nga lang hindi ko nakunan ng litrato, pero maisasalarawan ko naman parang ganito siya...Ako yung nakadamit red ang kulay, at ganoon din reaksyon ko.

v

v

v

v

v

v

v

v

v

v

v

v

v

v

v

v

v

Pindotin ang litrato ng dahan-dahan

Ganyan na ganyan ung nakita kong bata, tapos ganyan din ang naging reaksyon ko, "eewwwwwwwwwwwwwwwwwssss" sabi ko na nakapilantik pa ang mga daliri ko.

Share