KM2: Kuyukot

Ito ay opisyal na sahog lahok sa pautot pakontes ni Sir Kulisap, bosohan mo dito.

Nangangalumata ako ngayon dahil sa puyat, ang sama kasi ng panaginip ko. Pumasok daw ako sa isang yungib na punong-puno ng pulot-pukyotan at mga nagkalat na patay na dikya, hindi ko na pinansin ang mga ‘yon,   sumigaw nalang ako ng “hellooooo…” dahil gusto kong marinig ang alingawngaw sa loob ng yungib. Tuwang-tuwa ako sa aking ginagawa dahil parang kinakausap ko ang aking sarili.

Sa aking pagsasaya, biglang may narinig akong halinghing. Hindi ako sigurado kung anu ‘yon, kaya hinanahap ko ito sa loob ng yungib. Nagulat ako sa aking nakita, sigurado ako, ito ‘yong sinasabi ng mga matatanda, ito ‘yong sinasabi nilang manananggal.

Habang pinagmamasdan kong unti-unti nahahati ang katawan sa dalawa, nakita ko sa kanyang mukha ang pait at pagdurusa, parang may panibugho siya sa may Kapal. Nakikita kong lumuluha siya habang nag-iiba ang anyo, hindi ako banal na tao, inaamin ko na maraming peklat ng kasamahan ang nasa katauhan ko, pero naramdaman ko na sinisisi niya ang mga tao.

Ilang sandali ay napasigaw ako dahil biglang nagkasalubong ang paningin namin, natulero ang utak ko, nag-ipon ng lakas at buong lakas akong tumakbo papalayo, pero kahit anong bilis ko ay parang nasa likod ko lang ang manananggal. Sumisigaw na ako, “tuuulllooooonnngggg…” lalo ko pang binilisan ang pagtakbo ko. Sa aking pagtakbo naalala kong may nakasukbit palang itak sa aking bewang, huminto ako at hinarap ang manananggal sabay hugot sa aking matalim na itak.

“Hindi mo ba ako nakikilala? Kayo ang may gawa nito sa akin, ako ang minsan ay tinatawag niyong maharlika, tapos na ang pagbabanal-banalan ninyo, oras na ng paghihiganti…” Marami pa sana siyang sasabihin sa akin, ngunit bigla nalang ako nagising, dahil narin sa sobrang takot sa kanya.

Napausal ako ng luwalhati sa dios ng magising ako sa aking pagkakatulog, salamat at panaginip lang ang lahat. Naupo ako at lugami na naman ang namutawi sa aking isipan, “bakit ‘yon ang napanaginipan ko? natulog ako kanina na adhika ang numero ng lotto ang mapapanaginipan ko, perooo…”.

Tumayo nalang ako sabay kamot sa aking kuyukot dahil pati ‘yon ay pinagpawisan, inamoy ko na rin, yaks, kaya naligo ako.

Share