Kagat ni MASTER

Magtatlong buwan na akong nagba-blog, natanong ko tuloy ang aking sarili.

-Hoy…sarili ko, certified blogger na ba ako? Marami na akong naisulat na blogs at naipost sa loob ng tatlong buwan, full pledge blogger na ba ako? Pagtatanong ni akoni.

-Hindi ko alam, sabay tayong pumasok sa mundo ng blogging, diba?” sagot ng aking sarili.

-Oo nga noh? Salamat- sagot ni akoni.

-Bakit hindi mo nalang tanongin ang mga kaibigan mong bloggers na mas nauna sa’yo? Ang “the elders” ika nga, imbes na ako ang tanongin mo. Nagmumukha ka lang tangang-kyut. pagsesermon ng aking sarili.

Tandang-tanda ko pa noong araw bago ako matuto magsulat, nag-umpisa ito isang gabi ng November 2010.

Wala akong magawa kaya lumabas muna ako, nagsindi ng sigarilyo at naupo sa isang madilim na sulok, hindi ko alam kung ano ang trip ko sa gabing ‘yon.

Ilang minuto ang nakalipas ay natapos ko na rin pundohan ng usok ang aking baga, kaya naisip ko matulog na. Tahimik ang buong paligid, tumayo ako at sinulyapan ang aking relo, alas dose na pala ng hating gabi. Papasok na sana ako, nang biglang may umakbay sa akin.

Magkasabay ang pagkagulat ko at ang sakit na naramdaman ko, may tumusok na matalas sa leeg ko, putcha kinagat ako ng isang bampira.

Ang sakit, pero parang hindi naman niya sinipsip ang dugo ko, pakiramdam ko pa nga dinadagdagan niya ito, dahil may nararamdaman akong dumadaloy  na parang tubig sa mga ugat ko na namumula sa matatalas niyang pangil na kabaon sa leeg ko. Ramdan na ramdam ko na kumakalat ito sa buong katawan ko.

Tangin yun lang ang naaalala ko sa gabing ‘yun. Hanggang sa isang araw pagkagising ko, may nakita ako na sulat sa ibabaw ng side table ko.

Binasa ko…

Akoni,

Kung binabasa mo na ito, ibig sabihin ay isa ka nang blogger. Isinalin ko sa iyong dugo ang kapangyarihan na makapagsulat, ang kapangyarihan magkaroon ng imahe ang mga guni-guni at mga kalokohan sa utak mo, sa pamamagitan ng papel o sa mga makabagong teknolohiya. Nakita kong maraming kalokohan at mga guni-guning ligaw dyan sa utak mo at sayang lang kung hindi mo ito ilalabas. Maganda man ito o hindi, nakakatuwa man ito o hindi, at least may masasabi kang galing mismo sa ideya mo at matatawag mong sariling iyo. Makakatulong din ito sa’yo, sa utak mong may pagkabobo.

Welcome sa lahi ng mga bloggers

P.S.

Sana ay maging asset ka sa amin.

Kumagat sa’yo,

Bob Ong

Share