Akoni

Time check 2: 23 pm. Kung gaano ako naging busy kaninang umaga, kabaliktaran naman ngayon hapon, dahil SUPEPBORED WITHOUT WINGS ako, hindi ako makalipad sa pagka-bored ko. Kasalanan ulit ito ng boss ko dahil kung hindi sana niya pinagawa sa akin ang lahat ng trabaho dito sa opis, di sana ay hindi ako nababagok ng ganito, haynaku, ang mga boss talaga, kahit kailan, tks...tsk...tsk...

Buti nalang may blog site na ako ngayon, may napagti-tripan na ako sa tuwing ganito ang situation ko, na walang magawa kundi kumunsumo at mag-aksaya ng oxygen at carbon dioxide dito sa mundo.

Akala ko hindi ko magugustohan dito, kasi nga nahihiya ako noong una na ipabasa sa ibang tao ang mga sinusulat ko, puro kasi kalokohan at mga guni-guni, pero mali ako dahil ngayon ay "I so love this na, huah, huah, huah, huaaaahh...(ala Kris Aquino)", at buti nalang hindi ako namatay sa maling akala na 'yon.

Ngayon, puwedi ko nang isulat at e-post dito ang kahit na anong kalokohan ang maisip ko, kahit na anong guni-guning ligaw sa utak ko, dahil alam ko maiitindihan ako ng mga magbabasa na tulad ko rin, mahilig magsulat.

Akoni ang klaseng tao na hindi nagsasabi ng mga saloobin, sinusolo flight ko ang aking problema, halos lahat ay kinikimkim ko nalang sa loob ng pangromansang dibdib ko, ibig kong sabihin ay hindi ako nagkukwento ng mga personal kong life sa ibang tao. Pero ngayon nandito na ako sa blogshpere, "baka" puwedi na akong magbuhos ng ihi mga saloobin ko dito, ng mga chuva at tsenes ko sa buhay.

Hindi ko alam kung paano ko edi-describe ang aking sarili, kung ano ako at kung sino ako? ayaw ko kasing nagbubuhat ako ng sarili kong bangko, nakakahiya kasi, dahil wala akong bubuhatin bangko. Oo, wala akong maipagmamayabang kundi ang mga mahal kong mga kaibigan at pamilya, sila ang tangin maipagmamayabang ko sa inyo.

Pero ulit, ngayon medyo nakikilala ko na ang aking sarili, sa pamamagitan ng mga sinusulat ko.

Share