Oka tokatatan

Awwwoooo...baah!! Bulaga!!!
natakot ka?
hindi?
sige ito nalang...
baahh!!! Pokwang!!!
natakot ka noh?


Lahat ng tao ay may kinatatakotan, halimbawa takot sa multo, takot sa nanay o tatay, takot sa dilim, takot sa asawa, takot sa salamin, takot sa panget na kapitbahay, takot sa adik, takot sa takot, at kung anu-ano pa matapos lang.


Mahilig din ako mag-isip ng kung anu-ano, tulad mo. Mapangarapin, kagaya mo, parang ikaw lagi din ako nag-iisip ng mga "sana, kasi, ganun, bakit, kaya pala", at kung anu-ano pa matapos lang.


Dahil sa parehas tayo, marami din ako mga kinatatakotan, pero hindi ko sasabihin lahat dahil natatakot ako. Kagabi, nag-movie marathon ako, nakatatlo o apat ata akong pelikula, pero alam mo yung nakatitig ka lang sa palabas tapos parang wala don ang utak mo? hindi ko alam kung naranasan mo din 'yun o praning lang ako kagabi.


Ngayon nandito ako sa office, pilit kong inaalala kung ano mga pinanood ko kagabi, pero ni isa man lang ay wala akong maalala, kahit title, promise, peksman, madapa ka, weird, nakakatakot. Naisip ko tuloy sabay isip din sa kanta ni fafa Piola Piolo Pascual na "Ang buhay ay parang sine", agreed ako sayo girl ay pare, parng sine nga ang buhay, may drama, may comedy, may horror, may romance, may triller, may rated X/R at kung anu-ano pa matapos lang. Saan kaya dyan sa mga kategorya belong ang buhay ko?


Kung pelikula ang buhay ko, hanggang saan kaya aabot ang kwento ko? Happy ending kaya? May kabuluhan kaya o may mapupulot na magandang aral ang mga nakakapanood sa akin? Magiging box office hit kaya? mabobored sila ba sa akin? matatawa o maaaliw? magagandahan? hanggang ilan kaya ang mga susubaybay sa kwento ng buhay ko?


Natakot tuloy ako, natakot ako baka bukas, mamaya, o ngayon na ay matapos ang pelikula ko (buhay ko). Natigilan muna ako sandali, napapikit at napadasal, humihingi ng katawaran sa taga paglikha para doon sa mga sekreto namin dalawa na mga nagawa kong kasalanan. Kumabog ang puso ko para sa aking mga mahal sa buhay, hindi pa ako handa.


Parang pelikula ang buhay, dahil wala tayong karapatan piliin ang  magiging kataposan ng sarili natin kwento. Dahil, tauhan lang tayo, hindi tayo ang writer ng buhay natin, nasa taas siya, siguro puwedi mag-suggest kung aapprobahan niya. At bilang isang character, kahit anong pilit natin gawin o gustohin ang ibang role (na hindi sa atin) kapag hindi sinang-ayonan (diyos) at kapag hindi 'yun ang naka-assign sa atin, hindi talaga puwede.


Nakaupo ako ngayon sa harap ng computer ko, nakanganga habang nagta-type. Ang daming mga nakakatakot na katanongan ang nasa isip ko. Hanggang kailang kaya ang storya ng buhay ko? lahat nang nandito sa mundo, pangyayari, tao o mukhang tao, hayop o mukhang hayop, pati narin nararamdaman at kung anu-ano pa matapos lang, ay may kataposan. Pero kailan? paano kung ayaw kong matapos ang role ko sa buhay? puwedi kayang mag karoon ng din sequel? ano kaya ang nakain ko kanina?


Natatakot ako. Ikaw natatakot ka rin  ba? natatakot ako, natatakot ako, natatae na ako.

Share