Blog-ibig: Huling pahina

Liham

Lumipas na ang maraming araw, nagmahal na ang galosina, gulay sa palengke, na-laos na ang love team ni Judy ann Santos at Wowie de Guzman at tumaas na ang pamasahe pero hindi parin hinihiwalayan ni Kamil si Musingan, tuloyan nang nawala ang pag-ibig ni Kamil sa akin, nilamon ng mga branded na gamit at tsokolate mula kay Musingan.

Nasaan ang pangako niya sa akin, na hihiwalayan daw niya si Musingan? Nasaan ang pag-ibig niya sa akin? Laging tanong ko sa aking sarili habang umiiyak ang puso ko at pilit na pinapatahan.

Umasa ako na isang araw, makakakita ako ng love letter mula kay Kamil. Para akong tanga, araw-araw ay sini-check ang notebook kung may nakaipit na love letter ni Kamil, pero bigo ako palagi.

Gusto ko siyang kausapin ng harapan, pero wala akong lakas ng loob. Nawala ang self-confidence ko dahil sa mga naririnig ko tungkol sa kanila at sa mga nakikita ko.

“Alam mo, laging tumatambay si Kamil sa bahay nila Musingan.” Ang pumapatay sa puso ko araw-araw.

Graduation day, nahahati ang kasiyahan na nararamdaman ko. Pagdating ko sa school si kamil parin ang hinanap ko, pumasok muna ako sa room namin nang…

“Akoni, may nagpapabigay sa’yo.” Sabi ng babae, hindi ko siya kilala pero familiar sa akin ang stationary, kay kamil un, yon palagi ang binibigay niya sa akin. Nakaramdam ako ng tuwa, sobrang saya ko, sa wakas…

Binulsa ko muna ang love letter, hindi ko na nabasa dahil tinawag na kami. Naisip ko, babasahin ko nalang kaharap si Kamil, para mas masaya. Kinilig na naman ako, alam ko, ako ang pipiliin ni Kamil, ito na siguro ang sinasabi niyang tamang panahon, baka sinabi na niya kay musingan na break na sila dahil ako ang tunay niyang mahal.

Natapos ang graduation na masaya ako, haayy salamat sa aking Kamila. Sinabihan ko parents ko na mauna na sila ng bahay, dahil magkikita-kita muna kaming magkakaibigan.

“Si kamil, nakita niyo?” tanong ko Kay Sey, habang kausap sila mayen at leah.

“ha?” parang nagulat na sabi ni Sey

“Nandon sila sa likod, sa may garde…” naputol na sabi ni Leah, dahil pinigil siya ni Sey.

“kinabahan ako, bakit may “sila”? sinong sila? Sino kasama niya? nagulo na naman utak ko, kinabahan na naman ako, pero pinuntahan ko parin.

Nandon nga si Kamil at kasama si Musingan, nakaupo sila sa may bato na magkahawak kamay. Nadurog ang puso ko sa akin nakita, naramdaman kong tumutulo na ang mga luha ko sa both eyes ko, unang pagkakataon, iyakan ko si Kamil.

Dinukot ko ang love letter na galing sa kanya at itinapon, ngayon alam ko na kung ano ang laman ng liham na ‘yon, malinaw na sa akin ang lahat, kung sino ang pinili ni Kamil.

Para akong tangang statwa na nakatayo habang iniiyakan ang nagaganap na pagmamahalan ng dalawang tao na dumurog naman sa akin puso.

Ilang minute lang ay may narinig ako boses…

“Sorry Akoni…” sabi ng boses, nagulat ako kaya dali-dali kong pinunas ang mga luha ko, bago maging muta.

“Bakit hindi mo kaya basahin ang sulat na ‘to…” sabi ng boses, pero alam kong si Sey yon. Nilagay niya sa kamay ko ang sulat…

“Alam mo, mas maganda na harapin at tanggapin mo ang lahat ng sakit. Ngayon nasa harapan mo na ang sakit, isa lang ang kulang, ang tanggapin mo, kaya para matanggap mo, basahin mo ang sulat niya” sabi ni Sey.

May tama si Sey, ayaw kong dalhin ang sakit na ito sa pagpasok ko ng college, gusto kong iwanan dito sa mismong kinatatayuan ko.

Binuklat ko ang sulat…

Pagkatapos kong basahin ay nangiti ako at nilingon ko si Sey…

“Tara…sabay na tayo umuwi…” sabi ko sa kanya sabay hawak sa kanyang kamay.

“Sa enrollment sabay tayo ah…” sabi ko kay sey.

“Sige, daanan mo lang ako sa bahay” sagot ni sey.

Lumabas kami ng school at hanggang sa maihatid ko siya sa kanyang tirahan na magkahawak parin ang aming mga kamay.

Laman ng Liham:

Dear Akoni,

Gusto kong malaman mo na matagal na kitang gusto, hindi lang pala gusto, matagal na kitang mahal. Mahal kita!

Iya_khin

WAKAS (BOOK 1)

Maraming salamat sa inyong lahat...mwah, hug, and tsup!

Share