NOKIA

Dahil sa wala pa akong naiisip na kalokohan, gawa ng hindi ako makapag-isip dahil sa "Worries" ko, kwentohan ko muna kayo, isa itong guni-guning ligaw lamaang. Matagal na rin ito sa desktop ko, now ko lang napansin, last year ko pa ata ito naisulat, Ngiyahahaha este hahaha.

Si Bruno

Si bruno, isang lalakeng patapon ang buhay, ulilang lubos, basagolero, at halang ang bituka. Pang-aagaw ng kung anu-anong bagay na pweding ibenta ang ikinabubuhay niya, isa siyang snatcher, kaya labas masok narin siya sa kulongan. Nakaugalian niyang tuwing alas 7 ng gabi ay magronda sakay ng kanyang motor para maghanap ng mabibiktima.

Sa kanyang pagroronda, may naispatan na naman siyang bibiktimahin, isang babaeng naglalakad mag-isa. Hindi na siya nagdalawang isip pa, pinaharurot agad ang kanyang motor papunta sa babae. Pagkatapat niya sa babae ay biglang inagaw ang kanyang bag. Nakalayo na siya, kaya tumigil muna siya sa isang kanto at pangiti-ngiting sinisilip ang laman ng bag ng babae. Habang tinitingnan niya, may nakita siyang mga pulis na nagroronda sa di kalayuan, nataranta siya kaya pinaharurot na naman niya ulit ang kanyang motor. Nagulat ng bigla siyang lumiko sa isang kanto, may nakasalubong siyang sasakyan din kaya nawalan siya ng kontrol, pero hindi siya nabangga ng kotse dahil nakaewas siya.

Si Justin

Anak OFW, kaya halos lahat ay nasa kanya. Isa siyang babaero, mayaman, at may pagkamatigas ang ulo at mainitin. “ohh baabbyy..babyyy..ooohhhh…” Kumanta siya habang minamaneho niya kanyang sasakyan, kakahatid lang niya sa kanyang girlfriend 20 minutes ago.

“Ooohh baabbyyy…baabbbyyy…ooohhhh...my babbyy…babyyy...aaahhh” hirit na naman niya, habang kumakanta siya biglang nagring ang kanyang telepono, pero sinulyapan lang niya. Patuloy parin siya sa pagkanta, pero ring parin ng ring ang kanyang telepono kaya nainis tuloy siya, naiistorbo ang moment niya. Bago pa siya tuloyan mabad-trip, dinampot niya ang kanyang telepono na nasa kabilang upuan. Pagbalik ng kanyang paningin sa daan ay nagulat siya dahil biglang may sumulpot na motor sa kanyang harapan, nataranta siya at nawalang ng balanse, bigla niyang nailiko sa tabi ang kanyang sasakyan, napanganga siya bigla sabay tadyak sa preno dahil may batang nakatayo…tulala si Justin habang nasa kamay parin niya ang telepono at tumutunog parin.

Si Charice

Isang simpleng babae, pangarap niyang makapag-abroad, kaya nga kursong Nurse ang kinuha niya. Kakahatid lang sa kanya ng kanyang boyfriend kaya naglalakad siyang parang nasa ulap, pangiti-ngiti siyang naglalakad nang biglang may dumaan na motor at hinablot ang kanyang bag, nabigla siya sa mga pangyayari. Ilang minuto bago siya natauhan, saktong may dumaan na police, nagsisigaw siyang tinawag ang mga pulis, nireport niya ang mga pangyayari, “kami na ang bahala” sabi ng pulis. Umuwi na siya ng bahay, hindi parin makapaniwala sa nangyari, naalala niyang tawagan ang kanyang boyfriend para magsumbong, hindi sinasagot ang telepono, isa, dalawa, tatlo, apat, lima, wala parin sagot sa mga tawag niya, nainis siya. Naisip niyang hindi niya titigilan hanggat hindi sinasagot ng boyfriend niya ang mga tawag niya.

Si Sarah

Isang studyante, kakarating lang galing school, nanonood ng paborito niyang palabas sa kanilang sala. Nagring ang ang kanyang telepono, ang tatay niya “Sarah, sabihin mo sa nanay mo, gagabihin ako ng uwi, magpapatrol kami, may tinutugis kaming snatcher”. “opo ‘tay”. Nagutom siya, kaya naisipan niyang bumili ng pancit canton sa labas. Patalastas pa kaya dali-dali siyang lumabas ng bahay, nagmamadali siyang tumawid iniisip ang pinapanood niyang palabas dahil after five minutes matatapos na ang patalastas. Pagtawid niya ng kalsada, biglang nagsigawan ang mga tao sa kanyang paligid.

WAKAS

Share

Worried

Be rigth back guys...

Share

Error

INSTALLING HAPPINESS.


███████████████░░░░░░░░░░░░░░░░░ 44% DONE.

Install delayed....please wait.

Installation failed. Please try again. 


404 error: HAPPINESS not found.

"HAPPINESS" cannot be located. 


The "HAPPINESS" you are looking for might have been removed, had its name changed, or is temporarily unavailable. 


Please try again later.






Error lang 'yan, subokan mo ulit, tiyaga lang.

Share

Akoni: Sa likod ng mga kalokohan at mga guni-guni

Limang buwan na akong nagtitipa ng kung anu-anong mga giniling na kalokohan at guni-guning ligaw mula sa utak ko, dito sa Akonilandiya. Dahil dyan ay medyo naging close na ako sa inyo, parang ganito, dito ka, tapos dito--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Ako, medyo close diba?

Napapaisip ako, na siguro puwedi na ako magbuhos sa inyo ng kunting katotohanan tungkol sa prinsepe ng Akonilandiya. Hindi ko alam kung ganito din kayo, syempre ang inaasahan ko ay iba rin sa inyo.

Ganito kasi yown, minsan o kadalasan ay nalulungkot ako dahil sa mga personal kong problema, pero kahit kailan ay hindi ko ipinaalam o sinabi sa ibang tao, o ipinagsigawan sa buong mundo, ganon ako ate charo. Humaharap parin ako sa mundo na masayahin, palabiro, makulit, malandi at kyut. Pakiramdan ko kasi ate charo, nagmumukha ka akong ingot na nanghihingi ng awa sa mga tao, ayaw ko ng ganun ate, Pilipino ako eh, matapang na may dugong mandirigma.

Pakiramdam ko rin ate charo, nakakaistorbo o makakaistorbo ako sa ibang tao kapag sinabi ko ang mga kaemohan, kaartehan at kadramahan ko sa planetang ito. Problema ko ‘yon eh, kalungkotan ko ‘yon eh, personal ko ‘yon eh, naman eh, bakit ako mandadamay ng ibang tao, lalo na kapag hindi ko kakilala? Eh paano kung masaya ang tao, bakit ko idadamay na malungkot din para sa akin, kung wala naman kinalaman sa problema ko? Bakit kailangan ipagsigawan ko sa mundo na, “HHOOOYYY mga Gago kayo, mga hinayupak kayo, malungkot kayo, dahil malungkot ako ngayon, nakikita niyo ba?  nababasa niyo ba? mga gago. Magsuot kayo ng kulay itim”?!!

Kung ang pagkagunaw ng mundo o halimbawa ang pagkamatay ni Justin Beiber ang mangyayari, yan malulungkot ako dyan at puwedi ko kayong idamay dyan dahil walang paghingi ng awa para sa akin, para kay JB lang, pero ang kaartehan ko sa sarili kong mundo? Nevah.

Alam ko ate charo, hindi tama ang ganito. Walang mabubuhay na mag-isa daw, kaya nga ginawa ang kaibigan o ka-partner eh, para may pagbuhosan ka ng mga drama at problema o ano pa man kaartehan sa mundong ito, para may maging karamay ka at kasama sa hirap at hirap.

‘yan ang problema ko ate charo, minsan hindi ako maitindihan ng mga taong nakapalibot sa akin, akala nila wala akong pakialam, pero ang totoo wala talaga, ouuyy joke lang yan ate charo ah, charoot ko lang yan sayo. Naiiba lang siguro ako, ayaw ko lang talaga mandamay ng ibang tao, gusto ko kung malungkot ako, ako lang ang nakakaramdam. Kaya sinasarili ko nalang mag-isa sa loob ng kwarto ko, ninanamnam ang sakit ng kalooban, hehe, hindi na kailangan damayan mo pa ako, hindi ko kailangan ng kausap, at hindi ako magagalit, magtatampo, magdadadrama, magmamaktol o mag-iinarte sayo na wala ka sa tabi ko nung malungkot ako, kaya ko sarili ko, I can do it myself ika nga.

Paglabas ko ng kwarto, nakangiti parin. Hindi ko alam, pero ayaw ko makaramdam ng awa mula sa ibang tao ate at ayaw kong mahusgahan ng ibang tao at lalong ayaw kong mahalin ng tao dahil sa kaemohan ko. Karamihan sa mga tao ay mapanghusga at makikitid ang pag-iisip, kaya ayaw kong maging tae sa harapan nila. Gusto kong nakaharap sa kanila, bilang isang lalakeng kyut, palangiti, palabiro, malandi at makulit, makulit, makulit, makulit, at makulit, haaayyy ang kulit.

Hindi pagiging “plastic” ang taong ayaw niyang ilabas o ipakita ang nasa loob niya, ayaw lang niya makaistorbo sa feelings na ibang tao.

Ayaw ko lang idamay ang ibang tao na masaya sa kalungkotan na nararamdaman ko, gets? Dig it!!!

Kanya-kanyang nalang tayo ng pag-iitindi sa bawat isa. Itindihin mo na magkaiba tayo ng paniniwala, kung gusto mo, kumbisihin mo ako na sumanib sa paniniwala mo.

Do not worry about me; I am FINE, Oo fine ako, fine lang ako ate charo, fine. Sana po ate charo ay mapayohan niyo ako.

Nagmamahal at nagpapakyut,

Akoni

Share

Ang alamat ng gatas na galing sa dodo ng cow

Ang blog na ito ay RATED PG, Parang Gago. Patnubay ng iyong common sense at pag-uunawa ay kailangan.

Note:

Kung malinis ka mag-isip at hindi ka open minded, ‘wag mo nang basahin ‘to, dahil Triple XXX ito.

Kaninang umaga bumili ako ng Skimmed milk, para feeling social ako kunwari, pero ung small size lang kinuha ko dahil ayaw kong magsuka na naman ang puwet ko, ang hapdi kaya.

Tapos, pagkatapos kong inumin, napaisip ako kung paano na-diskubre ng mga tao noon unang panahon na hindi pa alam na puweding mainom ang gatas na galing sa dodo ng cow, diba? Paano kaya nalaman ng mga tao na puweding mainin ang likido na galing sa dodo ng cow?

Parang ‘yong sa itlog ng manok, paano nalaman ng mga tao na puweding kainin ang puting bagay na nanggaling sa puwet nito, atras ka dito ng dahan-dahan, at makikamot ka sa “Ang alamat ng itlog ng manok”.

Syempre, may storya dyan ang prinsepe ng Akonilandiya, kaya mga bata, magbasa mabuti.

Ito na, noon unang panahon, kung saan nakikita pa ang drum stick ng mga lalake at papaya ng mga babae dahil hindi pa nauuso ang damit, may dalawang magkaibigan na pagala-gala sa kahabaan ng Edsa, pangalanan natin sila ng “BOY GAGO” at “BABY JUSTIN”.

Boy Gago: BJ, BJ, BJ, hoy BJ!

Tinatawag niya si Baby Justin,

Baby Justin: Gago ka ah, anong BJ, BJ ka dyan, diba sinabi ko sa’yo na wag na wag mo ako matawagtawag na BJ?

Boy Gago: eh bakit naman kasi, ang BJ ay pinaigsi lang naman ng pangalan mo na Baby Justin.

Baby Justin: Basta nanginginig ang labi ko at nauuhaw ako kapag naririnig ko ang salitang BJ.

Boy Gago: So weird you ha, Bakit ka naman nauuhaw at nanginginig pa mga labi mo?

Baby Justin: ah, eh, auummhh…nauuhaw ako, hindi ko alam pero basta nauuhaw ako, BJ kita dyan eh.

Pero dahil nga sa Boy Gago, naisip niyang gagohin pa lalo si Baby Justin, kaya lalo niyang tinukso ito.

Boy Gago: Okay, lalala…BJ, BJ…lalalaaaaaa..lala…la….la…BJ

Kinanta nalang ng Gago ang “BJ”, makalipas ang ilang minuto nakita nga ni Boy Gago na nanginginig na ang mga labi ni Baby Justin at humuhugis pabilog ang bibig niya…

Boy Gago: Hooooyyy…BJ, ano nangyayari sa bibig mo, nangingig pa, at pabilog ang bibig mo, para kang hihigop ah…hahahahaha..BJ, BJ, BJ, hahahaha…BJ, BJ, BJ…Para nang tambotso ng sasakyan yan bibig mo, LOL, LMAO, and ROFL, WTF.

Lalo pang tinukso ni Boy gago si Baby Justin, at dahil sa panunukso ni Boy Gago, nakaramdam nga ng matinding pagkauhaw si Baby Justin, gusto na niyang maka-BJ, kaso hindi niya pweding ipakita sa kanyang kaibigan dahil mabibisto siya.

Wala nang magawa si Baby Justin, dahil patuloy parin sa pagkanta ng “BJ” ni Boy gago. Kaya lalong nakaramdam ng pagkauhaw sa dugong puti si Baby Justin, pero ano ang gagawin niya? Nasa pulbiko sila, saka walang ibang tao, sila lang dalawa ni Boy Gago sa lugar na ‘yon.

Sa kanyang pagkatolero, nakita niya ang isang baka na babae, at tindig na tindig ang dodo nito dahil punong-puno na ng gatas, wet na wet talaga. Mabilis na nakaisip ng paraan si Baby Justin, tumakbo siya papunta sa baka at binigyan niya ng BJ ang baka.

“Tang-na-Mmooooooooowwwwww…” ungol ng baka.

Boy Gago: Yaaakkkkssss, ano yang ginagawa mo Baby Justin, bakit mo sinusubo yang dodo ng cow? Yaks kadiri…

Baby Justin: Gago, umiinom ako, sabi sayong nauuhaw ako pagnaririnig ko ang salitang BJ eh.

Sabi ni Baby Justin sabay balik ang bibig sa dodo ng cow, at binigyan niya ng matinding BJ.

Napawi na rin sa wakas ang uhaw ni Baby Justin kaya umalis na siya sa ilalim ng baka, pero naisip niya, masarap pala ang likido na nainom niya mula sa dodo ng cow.

Baby Justin: Alam mo, masarap ung likido na galing sa dodo ng cow na ‘yan.

Boy Gago: talaga? patikim ako, pero teka ayaw ko nga susuhin yan, yaks kadiri, kuha nalang ako ng paper glass.

Pinisil-pisil ni Boy Gago ang dodo ng cow at ilang sandali pa ay may tumulo na gatas, sinaulo niya gamit ang paper glass, at inunom.

Boy Gago: hhhmmmm…Oo nga, sarap, ang galing mo talaga baby Justin, akala ko kasi kanina bino-blow job mo yang baka e, umiinom ka pala talaga, sorry.

Baby Justin: Hindi ah…gago ka lang.

Baby Justin: Ano kaya magandang itawag natin dyan?

Boy Gago: hmmm…dahil sa kulay puti na parang GATA, dugong puti din ito, tapos KATAS ‘to ng dodo ng cow, at tuma-TAGAS ito kanina habang sinaSAGAd mo, tawagin natin GATAS, hehehe.

Baby Justin: Gago, ang dami mong sinabi, dami mong shit!

P.S: Kung may gusto kayong malaman ang “Alamat” kahit na ano, puwedi kayong magtanong, libre.

WAKAS

Share

Alamat

Wala pa nung myx wala pa nung MTV, wala pa nung internet, wala pa nung ipod at mp3, wala pa nung cable, wala pa nung cellphone, wala pa ring cd or dvd, meron lang betamax at pomade ni lolo, break it down yoowwhh…

Isang araw may nakaaway ako, hinamon ko siya ng sumtokan, kaso ayaw pumalag sa akin, buti nalang kundi basag ang mukha ko.

Nagkaproblema kaming lahat, dahil hindi matutuloy ang suntokan. Hindi maaari ‘to, dapat may dumanak na dugo sa araw na ‘yon, lahat kami nag-isip kung sino ang puweding makalaban niya, at dahil sa ako ang sangkot sa gulo, ako ang nakaisip kung sino ang ilalaban ko sa nakaaway ko na ayaw pumalag sa akin, buti nalang.

Napalingon-lingon ako sa buong klase namin, aha! Nakita ko ang batang patpatin sa may likoran ko, tinabihan ko siya habang inosenteng nagsusulat.

“Gusto mo labanan si JAM (tunay na pangalan) ng suntokan?” tanong ko kay Jashim (tunay na pangalan din).

Hindi pa kami noon close, parang classmate lang, magkakilala, ganoon lang. Napatitig nalang sa akin ang batang patpatin, nagkatitigan kami, parang love at first sight ang nangyari, nagkagaanan ng loob, kulang nalang maghalikan kami, ewww..

“Oo” sabi naman ni Jash at natuwa ako dahil nauto ko siya.

“Okay, game…” sabi ko at tumayo na kami ng sabay.

Syempre, pinakilala ko muna sa kanya ang taong babasag sa mukha niya kung sakali. Nang magkakilalanan na sila, binulongan ko na si Jash na unahan na niya, at dahil likas atang uto-uto si Jash, hindi pa ata tapos bumulong ang demonyo eh, ikinasa na niya ang kanyang kamao at mabilis na nagpakilala sa mukha ni JAM, wapaakk!!! Sobrang tuwa ko. Naging block buster ang laban nila sa buong klase, kaya noong recess nagkaroon agad ng sequel, sobrang saya ko talaga.

Doon na nag-umpisa ang pagkakaibigan namin dalawa, kung dati kami ni JAM ang magkatabi sa upuan, mula noon kami na ni JASH at nag-umpisa na mabuo ang pagmamahal namin sa isa’t isa, putek so gay naman ito.

Maraming araw ang dumaan at lalong naging close kami, parehong-pareho kami ng mga trips, parehong pareho kami takbo ng utak, ng ligaw ng bituka, at ng mga kapraningan.

Hindi kami sumasakay ng jeep, nilalakad nalang namin pauwi, siguro tadhana na ang gumagawa noon para lalo kami maging close sa isa’t isa. Sa amin paglalakad pauwi, nagdadala kami ng mga bato o kahit na anong mabibigat na bagay, minsan buko ng niyog, tig-dalawa kami.

Pagdating namin sa may bridge, titigil kami doon, sabay hihinga ng malalim at sabay ibabagsak ang buko ng niyog o malaking bato sa kung sino man tumatae, o naglalaba sa gilid ng lake, tatansyahin namin na sa tubig tatama ang bato o buko ng niyog, para pagbagsak ay mababasa kung sino man kawawang biktimang nilalang. Haaayyyy, ang sarap ng feelings habang minumura kami ng tao mula sa baba dahil basang-basa siya dahil sa talsik ng tubig gawa ng hinulog naming mabigat na bagay sa tabi niya.

Break it down na, atras ka nalang dito at magpaantok.

Lahat siguro tayo ay may best friend, yong best friend na parang magkapatid na ang turingan niyo. Mayroon din ako, akala niyo lang wala, pero mayroon talaga ako, siya si JASHIM.

Hindi lang basta mabait na tao, kundi isang mabuting tao. Katulad ko rin, makulit at mga adik ang salita, kaya isipin mo nalang kapag naging dalawa ang AKONI, laugh trip.

Violet ang utak ng taong ito, biruin mo graduated as a Cum laude ng MINDANAO STATE UNIVERSITY, at TOP 2 ng SHARIAH LAW bar examination, impressive, ha. Siya ang nagsisilbing moral guidance ko, dahil alam niyo naman wala akong ka-moral-moral na tao, hehehe.

May 23, 2011, dalawang araw pagkatapos magunaw ang mundo, at ngayon araw na ito ang araw kung saan isinilang noon ang taong magiging karamay sa lahat ng bagay ng isa pang nilalang na ipinanganak noong JUNE 9 na nagkukwento ngayon sa inyo.

MALIGAYANG KAARAWAN, BUDDY!

I LOVE YOU P’RE…

With his son: Pinapahalagaan ko lang ang kapakanan ng bata

Share

Wolo long

Okay this time moment na naman ng isang nilalang sa mundo ng blogging, isang nilalang na nagpapahalaga sa kaharian tinatawag na Akonilandiya. Ang nilalang na 'to ay may kakayahan din mapangiti ang prinsepe ng Akonilandiya, si Prinsepe Akoni, wolo long.

Natutuwa ako sa nilalang na 'to dahil parang napakasimply niya, correction pen, talagang napakasimply niya. Mabait, matalino, inosente, at mahilig humingi ng advices, wolo long. 

Nwe, hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa. Ang haba na ng sinabi ko, eh ang sasabihin ko lang naman sa inyo ay isa ako sa binigyan niya ng AWARD bilang isang KEWL na blogger daw, wolo long.

Now, define COOL? sabi sa akin ng isang nilalang din noong sabihan ko siya ng "Cool ka na niyan?" hindi ko na sinagot dahil alam kong alam niya na alam ko kung ano ang literal na meaning ng "cool", ang naisip ko lang eh, "Where's the common sense, you know?" pero baka nagpapatawa lang 'yon or nagpapakamatalino to me, wolo long.

Okay, bago maging isang libro pa ito, gusto ko nang ibuhos ang pasasalamat ko sa nilalang na ito na nagbigay parangal sa akin, wolo long.

Wolong obo kondo so, jejejejejejejeje, Lhuloy ng lhuloylearnstoblog. Maraming-maraming salamat Titser Katie, sa pagrecognized mo kay prinsepe Akoni bilang isang kewl na blogger.

Si kewl kirat

Share

Judgement day

Nagising akong madilim ang buong paligid, ito ang pinakamadilim na nakita ko sa

buong buhay ko. Nagtataka ako, may mga naririnig akong umiiyak, kilala ko mga boses na yon.

Ano ang nangyayari, bakit nasa isang madilim na lugar ako? Bakit may mga umiiyak?

Kinapakapa ang paligid ko, wala akong maramdaman. Sigurado ako, mag-isa ako ngayon, dito sa lugar na walang liwanag.

Kinabahan na ako, naiiyak na ako at sumigaw ng tulong, tinatawag ko ang mga umiiyak. Walang nakakarinig sa akin, walang sumasagot.

Kinapa ko ang aking sarili, iba ang suot ko, may idea na ako kung bakit nasa isang madilim na lugar ako, tama! Alam ko na.

Patay na ako at nasa loob ako ng aking libingan, nasa ilalim na ako ng lupa.

Tuloyan na akong napaluha, bumalik sa akin ang lahat ng alaala noong nasa mundo pa ako, lalo na mga pagkakamali ko, punong-puno ako ng pagsisisi.

Ito na, dumating na ang araw ng paghuhukom, isasakdal na ako. Wala na akong takas dito, haharapin ko na ang kaparusan ng bawat maling nagawa. Ako lang mag-isa dito sa libingan ko, wala akong kasama kundi ang mga nagawang kabutihan sa mundo.

Hindi pera, hindi kaibigan, hindi alahas, wala na kahit ano, kundi ang kabutihan lang na mga nagawa ko.

Sana sapat ang kabutihan nagawa sa mundo para maisalba ako sa kumukulong apoy ng imperno!

Share

Guni-guning ligaw

Nandito ako ngayon sa paligid-ligid ng isang bahay kubo na puno ng linga, at mga sari-saring halaman. Sa likod nito ay may isang buko ng papaya, inakyat ko pero pagdating ko sa dulo ay nabali ang sanga, nahulog ako kaya nagkagalos ang sampung mga daliri ko, ang kamay at paa, pati dalawang taenga, pero salamat dahil wala naman sugat sa dalawang mata ko, at maganda parin ang ilong ko.

Malapit ang bahay kubo sa dagat kaya tumakbo ako doon para hugasan ang mga sugat ko, nabigla na naman ako sa aking nakita, mayroon mga alimango kaya tuwang-tuwa ako, sinubukan ko silang hulihin pero mahirap sapagkat nangangagat.

Lumayo ako sa mga alimango, pumunta naman ako sa dako paroon, sa may harden ng mga bulaklak na sumasara at bumubuka, nilakbay ng aking paningin ang buong harden ng mga bulaklak para hanapin ang reyna na papasok, wala naman. 

Mga paru-parong bukid lang na lilipad-lipad ang nakita ko, sinubukan ko silang hulihin pero sadyang mailap sila, parang pag-ibig. Napagod ako sa kakahabol sa mga paru-paro, kaya umupo muna ako sa gilid ng balong malalim sa may gitna ng harden, sinilip ko ang balon at nakita ko ang sampung palaka na lumalangoy-langoy, pataas pababa, paikot-ikot, pero hindi ko narinig ang sabi ng kanilang nanay at tatay.

Huminga nalang ako ng malalim, tumingala sa langit. Pinikit ko ang aking mga mata, pagdilat ko umagang kay ganda na pala.

Share

Sabi nila...

Tapos na ang oras na binigay ko para umamin ang mga mambabasa ng AKONIlandiya na natatawa o nangingiti sila sa mga pabasa ko.

Bago ko umpisahan, nais ko munang magpasalamat sa inyong lahat. Maraming maraming salamat, sana nandyan parin kayo kahit puro giniling na kalokohan at guni-guning ligaw sa utak lang ang mga pabasa ko, pasensya hanggang dyan lang ang kaya ng utak ko.

Nwe, narito na sila, ang mga magigiting na bloggers na naglaglag na ng kanilang emosyon dito sa Akonilandiya, nakakataba ng puso ang mga komento nila.

Para maitindihan mo ang guni-guni kong ito, huwag mo click dito, dapat sa kabila mo click, ayy dito nalang, sige dito nalang click mo.

Ladies first tayo…be gentledevil naman kahit minsan.

1. “Syempre nangiti na naman ako. hehe. You really deserve it. At kahit hindi na ipasa ok lang ang importante nasa side bar. haha.. I'm sure hindi lang ako ang napapangiti sa mga post mo! :)- Mayen

- Si Mayen, ang nagbukas ng pinto para maisipan ko ang blog na ito, maraming salamat iha. Ramdan na ramdan ko ang bawat guhit ng kanyang ngiti at ang bawat halakhak niya sa mga banat ko. Hindi mo na kailangan suntokin ang ilong mo para dumugo, basta click mo dito, para malaman mo. Matututo ka ng leksyon sa blog niya.

2. “Akoni #2 ako! pagdating ko ngayon 15 na comments siguro pang 15 na ako sa listahan. hehehe! Wag kang titigil sa pagsusulat or else kulang ang araw namin. Love ko mga side comments mo sa mga lines gaya nitO:

gusto kong yakapin, at mahalin, juk, ayaw kong makilala ng mukha ko ang kamao ni JED, or ito: Maglagay ng matamis at masarap na ngiti sa delicious mong face bago basahin.”- Sey

Si Sey, isa sa mga inaabangan ko ang comments niya sa bawat post ko, masarap kasi basahin ng paulit-ulit. Hahanga ka sa babaeng ito, promise, hindi mo pa nakikita mararamdaman mo na. Ramdan na ramdam ko sa kanya na may silbi ang pagpapatawa ko. Click mo dito, para malaman mo. Oo nga pala, magtabi kana ng tissues.

3. “tnx mayen sa pagbibigay mo ng award na yan sa anak ko..

ikaw din anak nagbibigay saya sa akin d2 sa blog world.” – Mama

Si Mama  my biggest fan, pinakaloyal sa inyong lahat, tapos maganda pa. (Mama, ‘yong final season ng SMALLVILLE ah…hehe). Ilalaban niya ako ng karatehan sa leeg, dahil anak niya ako, at cute niya ako. Pasokin mo ang mundo niya, para magkita tayo don. Magteleport ka, wag kang iihi doon.

4. “neks namen deserb mu naman kua Akoni coz ur a funny guy...jejejejejeje...

congratulations!!!!” - Grabe kakaawa ka naman ngsuka ung pwet mu..me tinitinda bang diatab sa riyadh?! – Lhuloy

Si lhuloy, ang nakakatuwang jejemon mag-type, isa din sa mga inaabangan ko ang comment niya sa mga post ko. Tingnan mo naman, pati dito dinala ang pagsusuka ng puwet ko noong isang araw, jejeje. Alamin natin ang career niya, buhay niya, SO niya at mga drama niya, tumambling ka dito, tapos lundag dito at click mo na dito dahil corny na.

5. “Congrats! Dong Akoni..” -Joey

Si Joey or Tame – Isa din sa mga regular na nagbabasa ng mga post ko, na sobrang naghahatid ng kiliti sa akin, ang mga comments niya. Masipag ‘to dati mag-komento, hindi ko alam kung ano ang nangyari sa kanya lately at bakit ngayon lang nakapag-comment ulit, paging tameeee…paging, why? Wala siyang blog site, pero laging nagbabasa ng mga post ko.

6. “Hehe.. natatawa rin ako sa mga posts mo, Akoni. And I'm wondering, bakit wala ako sa listahan? hehe.. Dyuk! Ang galing lang tlga ng mga humor blogs.. nakaka entertain. :)

P.S.

Ntatawa na rin ako ngayon ke Bino. hehe.. nice post! you should write more often.. AGREE! Hahaha!!!” – Leah

Si Leah – ang babaeng kuracha ng blogspero, ang dami niyang blogs site. Minsan-minsan lang ‘to magkomento sa mga post ko, pero sulit naman once na mag-ewan ng komento dahil prang blog na sa haba, natutuwa ako sa’yo miss leah, paenge pizza. Click mo dito, tapos dito, at dito, haayy dami.

7. “congratz!! Nakakatawa ka talaga! maraming beses mo na akong pinatawa! Mas lalo ngayon..tawang-tawa talaga ako sayo! hahahahahahahahahhaha! at marami pang hhaahahahahahahha!

patawa din itong word verification mo! PANTE daw!! wahahahahaha! kaloka!!!” -Iya_khin

Si Iya_khin, isa sa pinaka-close ko dito blog sphere, when I say pinaka-close, malapit sa puso ko at puson, hehe. Paiba-iba nga lang ng mood, tulad ng comment niya ngayon, hindi ko alam kung natutuwa talaga siya o ano. Nahiya tuloy ako, nafeel ko! – Magaling ‘to gumawa ng poem at magaling mag-emo. Sabayan mo siya magdrama at umiyak dito.

8. “asus may award naman pala congrats! LOL- 

pero totoo pare mapablog o twitter lokuluko ka! hayop ang humor mo... Pakyu!”- MOKS

Si MOKS, bago ko lang naging kakilala, cool na lalake at nakakatuwa din mga post niya. Kinikilig ang puwet ko pag sinasabi niya ang “pakyu”, at ganoon din siya, nanginginig pati labi niya. Mag-donate ng “PAKYU” sa kanya, DITO.

9. “Ay hindi ako natawa... di ako kasama sa listahan... lels! Nyahahahahhahaha” – Xprosaic

Si Xprosaic – Isa sa mga sikat na blogger, at natutuwa akong natutuwa siya sa akonilandiya. Ang pogi ng mama na’to, pagnasaan mo DITO at alamin ang mga produkto ng kanyang utak.

10. “Ninanman ko ang ng pakunti kunti ang post mong ito. Di ko nahulaan na sa blog award pala ito. Pero para kay mayen special nga ang award na natangap mo dahil natangap ko din yan.” Diamond

Si Diamond, makabayan, makatao at makadiyos na nilalang. Parang diamonds ang mga aral na makukuha sa mga blogs niya, tinalo niya ang batibot. Mapagmahal sa kapwa at parang chicaron ang mga banat niya, laging may laman. Mag-igib ng mga aral niya, DITO.

11. “congrats sa award..” Arvin

Si Arvin, malawak ang pananaw sa mga bagay-bagay, kahit surot ay kaya niyang gawaan ng poem, ultimo dahon nga e, surot pa. Hindi ko nga lang alam kung sino ang kinokonggrats niya, ako o ‘yong award? Digs natin ang mundo niya, DITO.

12.”ako natatawa din naman ako sa mga post pero at the same time kinapupulutan ng aral ang mga post mo eh. serious un. nice post! you should write more often lels” –BINO

Si BINO, isa din sa mga sikat na blogger. Taas bumbonan ako dahil naging kakilala ko siya, nakakayabang ang maging kakilala siya, lalo na ang mapatawa ko siya. Salamat sa advice palagi, tatandaan ko ito lagi “Nice post! You should write more often” hahaha…parang spam lang. Ang damuhan niya ang pinupuntahan ko kapag gusto kong ma-HIGH sa mga kaalaman, lalo na sa pagsusulat ng blogs. Makihithit sa kanyang DAMO, dito.

13. “congrats sa well deserved na award. nakakatanggal stress kaya magbasa ng blog mo hehe.” –Sean

Si Sean – Sa kanya ako humuhugot ng mga malalalim na salita. Lagi ako nakanganga kapag nagbabasa ng mga blogs niya, lalo na sa mga litrato na nilalagay niya. Maghubad ng pantalon at sungkitin natin ang mga sinasampay niyang kaalaman, DITO.

14.”ibang lebel ang humor mo sa twitter. ahahah. Pero sige, papalista ako kung ano man yun. lols. :p” –Khanto

Si Khanto – feeling bata ako sa mga blogs niya, tulad ko rin siya mahilig sa anime at mga Korean movies. Matindi din mga banat na pinapakawalan niya, sa kuyokot mo mararamdaman. Atin alamin ang mga pakulo niya, dito.

15. Guni-guni readers – para sa mga nagbabasa na hindi na-iiwan ng ebedisya, naiitindihan ko kayo, mahirap talaga magbigay ng komento sa mga blogs ko,hehehe…Maraming salamat din sa inyo, stay tune lang palagi.

Sa mga hindi nailagay, pasensya na. Binase ko lang ang mga ito don sa previous post ko, atras ka dito. Pero puwedi ka pang humabol, para naman magkaroon ng part ito 2. Maglaglag kana ng emosyon mo dyan sa comment box, uulitin ko ulit, bawal umiihi dyan.

MARAMING SALAMAT!

Share

Mga dapat ihanda kapag magmamahal

Rated R: Para lang sa may edad na labing walo pataas at pababa sa sweet 16.

Lahat siguro ng nilalang sa mundong ito ay nakakaramdam ng pagmamahal at gustong magkaroon ng minamahal at syempre gusto din mahalin. Pero nang dahil sa pag-ibig na ito, marami ang nasasaktan, marami ang nagdurusa, at minsan ay nagdudulot ng kamatayan sa isang tao.

At dahil mahal kayo ng Akonilandiya, magbibigay ako sa inyo ng mga dapat ninyong ihanda kapag magmamahal kayo at papasok na sa isang relasyon.

Gusto ko maging handa kayo, para kahit sa huli na hindi kayo magtagumpay o masaktan kayo ng sobra-sobra, gusto kong maging masaya kayong gago.

Narito ang mga dapat ihanda kung papasok sa isang relasyon at handa nang magmahal.

1. Tali - Siguradohin matibay 'yan, ung tali na tipong hindi mo na kailangan e-test para masubokan kung matibay.

2. Blade - Pinili ko ang blade sa lahat ng matatalim na bagay, dahil ito ang paborito ng mga emo (sumalangit nawa ang mga kaluluwa nila). Laging esi-check yan, everymonth kung maaari para maiwasan magkalawang.

3. Baril - Para mas mabilis na pagkawala ng sakit na nararamdaman, seconds lang ang titiis at wakas na ang buhay. Mas maganda kung double action at poisonous bullets ang ihahanda mo, mabuti na ang sigurado.

4. Poison - Kung gusto mo ng brutal na sakit, magandang choice ito. Para magmukha kang kawawa o nakakaawa habang nangingisay sa sahig. Magandang headline pa yan sa dyaryo.

5. Bangin - Humanap ng magandang location ng bangin, yong hindi matao. Siguradohin maganda din ang ambiance, para masaya.

6. Backhoe - Kung gusto mo maging sosyal na hayop.

Ilan lang yan sa mga ihahanda mo kung magmamahal ka at papasok sa isang relasyon. Tanga, hindi para sa'yo ang mga 'yan. Para 'yan doon sa taong mamahalin mo, kapag niluko ka at sinaktan ka. Gago nito, bakit ka magpapakamatay para lang sa pag-ibig? Siya ang patayin mo, itali mo ang leeg niya at ibigti mo, o kaya laslasin mo ang kanyang pulso o ang kanyang leeg, o barilin mo siya pero 'wag sa ulo dapat sa dibdib, o itulak mo siya sa bangin sabay tawa ng malakas, o ilibing mo siya gamit ang back hoe.

Hanggang sa muli po, sana ay nakatulong ako sa inyo kung paano maging kriminal, hehehe, juk lang gago, gawain yan ng mga professional killers.

Ikaw na ang bahala kumuha ng magandang aral dyan, kung mayroon. Maraming salamat!


Naglilingkod,
Akoni

Share

Blog-ibig: Huling pahina

Liham

Lumipas na ang maraming araw, nagmahal na ang galosina, gulay sa palengke, na-laos na ang love team ni Judy ann Santos at Wowie de Guzman at tumaas na ang pamasahe pero hindi parin hinihiwalayan ni Kamil si Musingan, tuloyan nang nawala ang pag-ibig ni Kamil sa akin, nilamon ng mga branded na gamit at tsokolate mula kay Musingan.

Nasaan ang pangako niya sa akin, na hihiwalayan daw niya si Musingan? Nasaan ang pag-ibig niya sa akin? Laging tanong ko sa aking sarili habang umiiyak ang puso ko at pilit na pinapatahan.

Umasa ako na isang araw, makakakita ako ng love letter mula kay Kamil. Para akong tanga, araw-araw ay sini-check ang notebook kung may nakaipit na love letter ni Kamil, pero bigo ako palagi.

Gusto ko siyang kausapin ng harapan, pero wala akong lakas ng loob. Nawala ang self-confidence ko dahil sa mga naririnig ko tungkol sa kanila at sa mga nakikita ko.

“Alam mo, laging tumatambay si Kamil sa bahay nila Musingan.” Ang pumapatay sa puso ko araw-araw.

Graduation day, nahahati ang kasiyahan na nararamdaman ko. Pagdating ko sa school si kamil parin ang hinanap ko, pumasok muna ako sa room namin nang…

“Akoni, may nagpapabigay sa’yo.” Sabi ng babae, hindi ko siya kilala pero familiar sa akin ang stationary, kay kamil un, yon palagi ang binibigay niya sa akin. Nakaramdam ako ng tuwa, sobrang saya ko, sa wakas…

Binulsa ko muna ang love letter, hindi ko na nabasa dahil tinawag na kami. Naisip ko, babasahin ko nalang kaharap si Kamil, para mas masaya. Kinilig na naman ako, alam ko, ako ang pipiliin ni Kamil, ito na siguro ang sinasabi niyang tamang panahon, baka sinabi na niya kay musingan na break na sila dahil ako ang tunay niyang mahal.

Natapos ang graduation na masaya ako, haayy salamat sa aking Kamila. Sinabihan ko parents ko na mauna na sila ng bahay, dahil magkikita-kita muna kaming magkakaibigan.

“Si kamil, nakita niyo?” tanong ko Kay Sey, habang kausap sila mayen at leah.

“ha?” parang nagulat na sabi ni Sey

“Nandon sila sa likod, sa may garde…” naputol na sabi ni Leah, dahil pinigil siya ni Sey.

“kinabahan ako, bakit may “sila”? sinong sila? Sino kasama niya? nagulo na naman utak ko, kinabahan na naman ako, pero pinuntahan ko parin.

Nandon nga si Kamil at kasama si Musingan, nakaupo sila sa may bato na magkahawak kamay. Nadurog ang puso ko sa akin nakita, naramdaman kong tumutulo na ang mga luha ko sa both eyes ko, unang pagkakataon, iyakan ko si Kamil.

Dinukot ko ang love letter na galing sa kanya at itinapon, ngayon alam ko na kung ano ang laman ng liham na ‘yon, malinaw na sa akin ang lahat, kung sino ang pinili ni Kamil.

Para akong tangang statwa na nakatayo habang iniiyakan ang nagaganap na pagmamahalan ng dalawang tao na dumurog naman sa akin puso.

Ilang minute lang ay may narinig ako boses…

“Sorry Akoni…” sabi ng boses, nagulat ako kaya dali-dali kong pinunas ang mga luha ko, bago maging muta.

“Bakit hindi mo kaya basahin ang sulat na ‘to…” sabi ng boses, pero alam kong si Sey yon. Nilagay niya sa kamay ko ang sulat…

“Alam mo, mas maganda na harapin at tanggapin mo ang lahat ng sakit. Ngayon nasa harapan mo na ang sakit, isa lang ang kulang, ang tanggapin mo, kaya para matanggap mo, basahin mo ang sulat niya” sabi ni Sey.

May tama si Sey, ayaw kong dalhin ang sakit na ito sa pagpasok ko ng college, gusto kong iwanan dito sa mismong kinatatayuan ko.

Binuklat ko ang sulat…

Pagkatapos kong basahin ay nangiti ako at nilingon ko si Sey…

“Tara…sabay na tayo umuwi…” sabi ko sa kanya sabay hawak sa kanyang kamay.

“Sa enrollment sabay tayo ah…” sabi ko kay sey.

“Sige, daanan mo lang ako sa bahay” sagot ni sey.

Lumabas kami ng school at hanggang sa maihatid ko siya sa kanyang tirahan na magkahawak parin ang aming mga kamay.

Laman ng Liham:

Dear Akoni,

Gusto kong malaman mo na matagal na kitang gusto, hindi lang pala gusto, matagal na kitang mahal. Mahal kita!

Iya_khin

WAKAS (BOOK 1)

Maraming salamat sa inyong lahat...mwah, hug, and tsup!

Share